Γεια σας, γεια σας, γεια χαρά σε όλους και όλες! Συγνώμη για την απουσία των 30 ημερών, ήταν πραγματικά κάτι παραπάνω από συγκινητικές οι απαιτήσεις σας για νέα δημοσίευση... Αλλά τι να κάνω ο δόλιος... Δέκα και πλέον μέρες στο κρεβάτι με λουμπάγκο... Και στο καπάκι ο αγώνας για τον επιούσιο... καταλαβαίνετε τώρα... Πάμε λοιπόν! Ομπρός για τον επερχόμενο χειμώνα!
Καιρό τώρα σκεφτόμουνα πως πρέπει να τολμήσω την ανάγνωση ενός ποιήματος και την ψηφιακή καταγραφή της... Αλλά μου φαινότανε κάπως ξενέρωτο αυτό το "Ο Αιμόφιλος Ινφλουέντζας διαβάζει Αιμόφιλο Ινφλουέντζα". Και λίγο εγωκεντρικό... και λίγο επηρμένο... τέλος πάντων, διάφορα άσχημα πράγματα... Τα ξεπέρασα όμως όλα αυτά και αποφάσισα να χαρίσω στο αγαπητό κοινό του aimof.blogspot.com μια αυθεντική ανάγνωση ενός παλαιότερου έργου. Και μάλιστα μία ανάγνωση δίγλωσση, στα ελληνικά και στα γαλλικά!
Πρόκειται για ένα ποίημα πολύ αγαπημένο μου με τίτλο "Ελάτε σιγά, κοιμάται το μωρό", εξαιρετικά πρώιμο (γραμμένο αρκετά πριν τα 24 Σονέτα) που απηχεί τις δυσκολίες μιας πραγματικά διαφορετικής εποχής. Ένα ποίημα πολύ μικρό σε μέγεθος το οποίο όμως γράφτηκε κυριολεκτικά γραμμή-γραμμή σε διάστημα τριών και πλέον μηνών. Η φόρμα είναι εξαιρετικά απλή, αν και νομίζω ότι το ύφος είναι γνώριμο, και θα μπορέσετε εύκολα να εντοπίσετε κάποιες ψιλο-απόπειρες για ένα φλερτάκι με το συμβολισμό (απόπειρες μάλλον αποτυχημένες, για να είμαι ειλικρινής).
Καιρό τώρα σκεφτόμουνα πως πρέπει να τολμήσω την ανάγνωση ενός ποιήματος και την ψηφιακή καταγραφή της... Αλλά μου φαινότανε κάπως ξενέρωτο αυτό το "Ο Αιμόφιλος Ινφλουέντζας διαβάζει Αιμόφιλο Ινφλουέντζα". Και λίγο εγωκεντρικό... και λίγο επηρμένο... τέλος πάντων, διάφορα άσχημα πράγματα... Τα ξεπέρασα όμως όλα αυτά και αποφάσισα να χαρίσω στο αγαπητό κοινό του aimof.blogspot.com μια αυθεντική ανάγνωση ενός παλαιότερου έργου. Και μάλιστα μία ανάγνωση δίγλωσση, στα ελληνικά και στα γαλλικά!
Πρόκειται για ένα ποίημα πολύ αγαπημένο μου με τίτλο "Ελάτε σιγά, κοιμάται το μωρό", εξαιρετικά πρώιμο (γραμμένο αρκετά πριν τα 24 Σονέτα) που απηχεί τις δυσκολίες μιας πραγματικά διαφορετικής εποχής. Ένα ποίημα πολύ μικρό σε μέγεθος το οποίο όμως γράφτηκε κυριολεκτικά γραμμή-γραμμή σε διάστημα τριών και πλέον μηνών. Η φόρμα είναι εξαιρετικά απλή, αν και νομίζω ότι το ύφος είναι γνώριμο, και θα μπορέσετε εύκολα να εντοπίσετε κάποιες ψιλο-απόπειρες για ένα φλερτάκι με το συμβολισμό (απόπειρες μάλλον αποτυχημένες, για να είμαι ειλικρινής).
Πριν σας το παραδώσω, να ευχαριστήσω από τη θέση αυτή τον φίλο μου Κωνσταντίνο Μ. εκ Παρισίων, ο οποίος με περισσή φροντίδα μετέφρασε το ποίημα στα γαλλικά και μου εδίδαξε υπομονετικά την ορθή παρισινή προφορά.
Ανοίξτε λοιπόν την ένταση και καλή ακρόαση/καλή θέαση!
38 σχόλια:
ΧΑΧΑΧΑ, ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ- ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΘΑΨΕΣ;
Υπερπαραγωγή.
Δεν είχες κι από εκείνα τα τετράδια με το κενό τετράγωνο για ζωγραφιές;
eisai glykas
balance balance balance balance....
Έτσι για να ξέρεις ρε αιμόφιλα κάθαρμα κι ας το πάρεις πάνω σου: Κυκλοφόρησε φήμη ότι έβγαλες καινούρια δημοσίευση και φυγαμε απ'το τεσέρα για να σε διαβάσουμε. Και πάλι μας δικαίωσες. Φτου!
Δύσκολα που ήτανε τα πούστικα τα "ζζζζ",
ενω τα "λλλλλ"... γαμώ την υγρή μου άνεση..
"λυγαριά, λυγαριά, λυγαριά, λυγαριά"
χιλιες φορές "λυγαριά", λοιπον, και θα "λυγίσω κι ένα κιλο ρύλι" για παρτη σου στην πρώτη ευκαιρία. Στο λέω truly!
Να ένα μήλο...
ένα μήζο...
No μήλο...
Νομίζω...
κλπ...
J'ai une poule rousse...
ena dakri kilise mesa sti vradia...
egw s'agapw ki as eisai makria....
Πωπω καλύτερα γράμματα σου τότε από τώρα !
πωπω πολυτονικό και μάθημα και το σάββατο...
μπρρρρ
Ζωργάφισες πάλι... :-)
ekei p nomizeis oti tha pei malakia...skane oi ektheseis k se afinei kagelo...
γλυκόπικρος αιμόφιλε, όπως σχεδόν πάντα.Στην αρχή συγκινήθηκα αλλά η επίγευση ήταν λίγο θυμωμένη,γιατί μου προκάλεσες μια πρόωρη (πολύ πρόωρη μπορώ να πω)κρίση μέσης ηλικίας. Μόλις χάσατε κύριε έναν φανατικό σας αναγνώστη!!!!
emo file, molis glykanes mia mera xyrafi..
k an k nostalgw ton eauto mou paidaki k sympathw ta ornithoskalismata sou, exw hdh kanei agora sthn pshstaria me ta dialitika
Telika re Aimofile, einai duskolo na eisai lurikos poiitis meta tin ptwsi tou uparktou Sosialismou. Otan tha katafereis na mas suginiseis k me ta tragoudia twn Newn Prwtoporwn, tote oi sunthikes tha exoun wrimasei gia tin omadiki autoktonia.
"...Διότι η φιλία μπορεί να είναι χαρούμενα άδικη.Και συνήθως έτσι είναι.Όταν βλέπεις εσύ,απ'έξω,δυο φίλους,για σένα κάποιος είναι συνεχώς το κορόιδο και κάποιος συνεχώς εκμεταλλεύεται τον άλλο:διότι εσύ,απ'έξω,τα ζυγίζεις ως "δίκαιος".Ως δικαστής.Ρώτα όμως τους φίλους,δηλαδή,μπες,αν μπορείς στο ευαγές μυστήριον της σχέσης.Στο απροσαύδητον της φιλίας:εκεί μένεις άναυδος.Εκεί,στη φιλία,υπάρχει αγώνας δρόμου μεταξύ των φίλων,ποιος πρώτος θα γίνει χαλί να τον πατήσει ο άλλος.Ο φίλος δεν είναι μικρομεσαίος τμηματάρχης με εισερχόμενα τόσα και εξερχόμενα πόσα.Ο φίλος,Ερών όλος,θυσιάζεται Εκών,για να ζήσει η φιλία.Νεκρούται η ατομική ασχημία,μυροβλητεί εν βακχεία εθελουσίας αυτοθυσίας η φιλία:γίνομαι χαλί να με πατήσεις..."
Πολλά φιλιά από μια παλιόφιλη
WOW!!!! M. με έστειλες αδιάβαστο :
"απροσαύδητον = ???"
Stranger than strange.
Σ.τ.Μ: Εγω πάλι λέω να πιάσουμε στην τύχη, έτσι στα κουλά, έναν "χαρούμενα άδικο" και να τον κρεμάσουμε τον τυπά με τα άντερα ενός εκουσίως Θυσιαζόμενου χαζοχαρούμενου "φίλου" του. Οχι τίποτ´άλλο, μπας και παύσει κι η μαλάκια να γίνεται θεολογία του κώλου, και μαθηματάκι ανθρωπίνων σχέσεων δηλαδή...
Χρηστός κι απόστολος! Ρε παιδιά τι λέτε; (Αιμοφιλάκο εύγε καρδούλα μου, δείξε μας το δρόμο του ορθού χιούμορ. Κι αν πέφτεις και λίγο στο μελόδραμα θα σε συγχωρέσουμε, γιατί μας λείπει το κλάμα, δε μας περισσεύει.)
Ε,ανώνυμε,πάρε και τη ζυγαριά μαζί σου να ζυγίσεις τα άντερα.Να είναι,όπως το ρύζι,ένα κιλό.Ακριβώς:p
Σ.τ.Μ: Οκ, κι εγώ για ένα κιλό σε κόβω... επώνυμη!
(καλέ παιδιά πίςς ον έαρθ λέμε!)
Ήθελα να σου γράψω κάτι όμορφο ρε αιμόφ γιατί καιρό είχες να γράψεις κάτι τόσο.. τόσο!και με συγκίνησες ρε κερατά, άλλα μλκωδώς άφησα πάλι να μου χαλάσουν το τσί.
ΑΗ ΣΓΟΥΕΡ ΝΕΒΕΡ ΑΓΚΕΗΝ ΛΕΤ ΑΔΕΡ ΠΙΠΛ ΛΕΤ ΜΙ ΝΤΑΟΥΝ!ΝΕΒΕΡ!ΝΕΒΕΡ!
ΟΥΠΣ!
ΑΗ ΣΓΟΥΕΡ νεβερ αγκεην λετ αδερ πιπλ νταουν!νέβερ!νέβερ!
ΟΥΠΣ!
ΑΗ ΣΓΟΥΕΡ ΝΕΒΕΡ ΑΓΚΕΗΝ ΛΕΤ ΜΙ ΛΕΤ ΜΙ ΝΤΑΟΥΝ!ΝΕΒΕΡ!ΝΕΒΕΡ!
....
(εμμονές)
χε..
Εύγε
Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
με αγάπη στη μ.
s/m
ΜΠΡΑΒΟ
Μελαγχολία
Η λύση (προέλευση/έμπνευση) του ποιήματος έχει κάτι από την φαλακρή τραγουδίστρια, έτσι δεν είναι? Ας είναι Αιμοφιλάκο. Νοιώθεις τόσο περίεργα όταν το ακούς στην αρχή και πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου ότι κάααατι καταλαβαίνεις από το ποίημα (η δε ανάγνωση στα γαλλικά, με την ντεμέκ μουσική υπόκρουση, είναι, σχεδόν, αγχωτική)που η συνέχεια αφήνει χώρο για αναστεναγμό ανακουφισης και περαιτέρω σχόλια (καλά γράμματα έκανες τότε, σίγουρα πολύ καλύτερα από τώρα!)
Μόνο κάτι ακόμη βρε παιδί μου.
Ούτε ένα λάθος στην αντιγραφή? Ούτε μία περισπωμένη?
:-)
Αιμοφιλαρακι να σε βαλω λεμε και μια αποδειξη οτι εκτος απο τη Γαλλικη γλωσα που περιεχει ελληνικες ριζες,η αγγλικη ειναι κατευθειαν απογονα της ελληνικης πεστους,ναι μα τον Νομαρχη να πουμε! Διαβασε το παρακατω αγγλικο ποιημα του Λορδου Punklow
Into the spot To you too funny
Sleep for us She has many
Kill kiss Nice party
The necklaces
και η μεταφραση:
Είν' του Δεσπότ'Του γιού του Φάνη
Σλίπ φοράς Συ χεσμένη
Κιλκίς Να η Σπάρτη
Δεν έκλασες!
Omject ο ταπεινος σου φανκλαμπερ
i like :)
me 2:)
Πολύ πρόσφατα μου αποκάλυψε ένας φίλος την ύπαρξή σου! Και γαμώ το μπλογκίδιο! Κάνα καινούργιο ποστ δε βλέπω! Για δώσε, για δώσε!
και γαμώ το copyright...
Μην μας αφησεις παλι 30 μερες...
Λιγο η μουσικη υποκρουση,λιγο η κριση των 30,λιγο η ξενιτια που ενεργοποιει το συγκινησιακο, με αρεσε το concept, ακομα κι αν ειναι λιγο αυτοσαρκαστικο ή προβοκατορικο..ή απλα νοσταλγικο!
Σμακ
Αχαχαχαχαχα!!! Χαίρομαι πάρα πολύ που σε βρίσκω επιτέλους!:))
Πέρασα ένα ωραίο πρωινό περιδιαβαίνοντας εδώ μέσα, μέχρι που ξέχασα να ποστάρω -απίστευτο για μένα, την υπερπαραγωγική... ;)
(υπόδειγμα σεμνότητας και ταπεινότητας)
-->> ό,τι διάβασα ήταν τέλειο, μη βλέπεις που σχολιάζω μόνο εδώ, ε
-->> γιατί ένα κιλό ρύζι; πολύ δεν είναι;
Κατά τα άλλα, συμφωνώ με το Thanos: balance balance balance balance....
ωραία προφορά!
Allez doucement! Le bebe meurt...
κριμα που ανακαλυψα το μπλογκ τωρα που σταματησες να γραφεις..
Δημοσίευση σχολίου