18 Μαρ 2010

Τα φασόλια στο δημόσιο βιο

Καλά τώρα, άμα ξεκινήσω με κλισαδούρες του τύπου "πατρίδα μας, τα παιδικά μας χρόνια", δεν με ξεβγάζει ούτε ο Αλιάκμων... Τέλος πάντων, μπαίνω αμέσως στο θέμα χωρίς πολλές μελούμπες (είναι κάτι σαν τις "τουλούμπες" αλλά πιο δακρύβρεχτες) και το θέμα είναι ότι...


Ο Reiser, ο περίφημος γάλλος σκιτσογράφος (προφέρεται "Ρεζέρ"), και ο ήρωάς του "Το Mεγάλο Ρεμάλι" υπήρξαν αγαπημένοι σύντροφοι των εφηβικών μου χρόνων. Πραγματικά, δεν θυμάμαι να έχω γελάσει περισσότερο με κάποιο κόμικ, απ' όσο με τις χοντράδες του Μεγάλου Ρεμαλιού, ενός τύπου που δεν υπολογίζει και δεν σέβεται κανέναν και τίποτε. Για όσους και όσες δεν ξέρουν, μιλάμε για μία ιδιότυπη περίπτωση χιούμορ που δεν στηρίζεται καθόλου μα καθόλου στην έξυπνη ατάκα, παρά μόνο στον εξευτελισμό του καθωσπρεπισμού και στην ανατροπή των στερεοτύπων. Αιρετικό, κακό, χοντροκομμένο, και πολύ συχνά αυτό που με μοναδικό τρόπο αποδίδει ο αγγλικός όρος "tasteless"... Να ένα παραδειγματάκι:



Το κόμικ το διάβαζα κομμάτι κομμάτι στη Βαβέλ, και εννοείται ότι την πρώτη φορά που έπεσα πάνω στη συλλογή σ' ένα βιβλιοπωλείο, την άρπαξα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ρίχνομαι στο διάβασμα με τα μούτρα.

Οι σελίδες διαδέχονται η μία την άλλη και φυσικά δεν το αφήνω από τα χέρια μου.
Δυστυχώς τα πιο πολλά καλαμπούρια τα ξέρω ήδη, αλλά και πάλι δεν μπορώ να συγκρατήσω τα γέλια μου.


Κι έτσι σιγά σιγά, φτάνω στην προ-τελευταία σελίδα.

Και διαβάζω:






Μμμμμμ... Αναρωτιέμαι, πού να το πάει...
Το ύφος ξαφνικά με ζορίζει.
Σ' αυτήν την προ-τελευταία σελίδα ξεδιπλώνεται ένας εντελώς διαφορετικός Reiser και μαζί ένα εντελώς διαφορετικό Ρεμάλι.

Το ξαναδιαβάζω λίγο μαγκωμένος.
Και αποφασίζω να γυρίσω στην τελευταία σελίδα:




Μάλιστα.
Τώρα λοιπόν ξέρω γιατί μου άρεσε από την αρχή τόσο μα τόσο πολύ αυτό το κόμικ.
Απαισιόδοξο, θα μου πείτε, το φινάλε. Και ανατρέπει τα πάντα.
Ταυτόχρονα όμως επιβεβαιώνει την αρχική μου επιλογή.


Φασόλια λοιπόν.
Είμαστε όλοι φασόλια.
Λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά.
Προσωπικά βέβαια δεν θα επέλεγα τη λύση του Ρεμαλιού.
Το ακριβώς αντίθετο. Τουλάχιστον στην παρούσα φάση της ζωής μου.
Αλλά αυτό είναι μια τεράστια κουβέντα.
Και ίσως πρέπει κάποτε να την κάνουμε.


Έλα όμως που ένα μικρό κομμάτι αυτής της κουβέντας έγινε την προηγούμενη εβδομάδα, στο πλαίσιο της ημερίδας "Η συμβολή του ματάτσειου χιούμορ στον πολιτικό βίο των βαλκανίων στη διάρκεια του μεσοπολέμου" όπου η ερευνητική ομάδα του καθηγητή Muz Lenaki (τον οποίο προφανώς θα θυμάστε από την καταγραφή του υπέροχου τραγουδιού του Καπα Χι) θέλησε να στείλει το δικό της μήνυμα, εμπνευσμένη από το ρόλο των φασολιών στο δημόσιο βίο.

Απολαύστε το.

Πρόκειται για ένα σπάνιο δείγμα ματάτσειου χιούμορ και αναρχικού ρεαλισμού, με τον τίτλο "ΦΑΣΟΛΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ".


25 σχόλια:

Κ.Τ. είπε...

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ Λύστε μου δύο απορίες.Είστε τόσο καμένοι που πήγατε εκδρομή μόνο για αυτό; Και γιατί ο ιδρυτής του χιούμορ δεν παίζει στην ταινία;

Το εργαλείο είπε...

Σημασία έχει η δύναμη της δημιουργίας-η δύναμη της χαράς. Τα υπόλοιπα, αυτά τα οποία φτιάχνουμε-προετοιμάζουμε-ποντάρουμε είναι το φόντο μίας ιστορίας και έχει μικρή σημασία. Το γέλιο της ανατροπής, το γέλιο που ζει στο τώρα συγκρούεται με το γέλιο της σύμβασης. Πώς είναι δυνατόν, λέει ο Κούντερα, να χρησιμοποιούμε την ίδια λέξη για αυτά τα δύο διαφορετικά πράγματα;

Και για να σου θέσω ένα ερώτημα που δημιουργήθηκε σε μένα, θυμάσε πότε αυτό το γέλιο (το πρώτο) σε είχε κατακλήσει τελευταία φορά;

Ε.

anagnostis cacopistus είπε...

πράγματι, σπάνιο δείγμα αναρχικού ρε(μ)αλισμού...

χαχαχαχαχαχα! μέχρι κι εγώ ο κακορίζικος γέλασα!

ξεναγός νεκρόπολης είπε...

ε είστε απίθανοι!

συγχαρήκια και στον καθηγητή Muz Lenaki που προφανώς και Παραιτείτε από τον άλλο τίτλο του...

αιμόφιλε...
"πατρίδα μας, τα παιδικά μας χρόνια"
κλισαδούρα ναι
μελούμπα νο

στην αρχή νόμιζα πως κάποιος θα σήκωνε το τραπέζι με τη μύτη του....

δεν πρόκειται απλώς για ένα σπάνιο δείγμα ματάτσειου χιούμορ και αναρχικού ρεαλισμού, πρόκειται για ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΌΤΕΡΟ ΠΆΝΤΡΕΜΑ ΤΟΥΣ!

Ανώνυμος είπε...

Συγ-καμένους χαιρετισμούς απ' το νοτιά που σας πεθύμησε, σκατόπαιδα.

υγ. Για πε ρε Ίμο, εκεί που λες "Προσωπικά βέβαια δεν θα επέλεγα τη λύση του Ρεμαλιού.
Το ακριβώς αντίθετο." , τι εννοείς;

Θα χρησιμοποιούσες κάπως αλλιώς το κονσερβοκούτι;

κας (όχι τζόνυ)

Ανώνυμος είπε...

Για την πληρέστερη κατάρτιση των κοινωνών του blog και εως ότου έλθουν στη δημοσιότητα τα πορίσματα της προαναφερθήσας ημερίδας, παραθέτουμε σχετική βιβλιογραφία-μονογραφή του καθηγητή.
"Γναθοχειρουργική αποκατάσταση ρίξης σιαγόνα", ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΔΑΓΡΑ, ΑΘΗΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2009
"Το σεξ πριν τον τοκετό", ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΔΑΓΡΑ, ΑΘΗΝΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2009

Μετά τιμής
Από την ερευνητική ομάδα του καθηγητή Muz Lenaki.

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά γιγαντοέγραψε...Θυμήθηκα τα φασολοπαιδικά μου χρόνια...Επόμενο θέμα φυσικά ο Édika...

Γευγενι Τρολλαφσον είπε...

εισαι υπεροχος , μοναδικος , εισαι θεος , εισαι οτι καλυτερο μας εχει τυχει
ειναι φορες που αναρωτιεμαι αν ειμαστε ανταξιοι τετοιας τυχης

η αναρχικη , αλλα και η εξουσιαστικη ελλαδα υποκλινεται μπροστα στο μεγαλειο σσς

σ ευχαριστουμε για το γέλιο που μας προκαλεις , το γελιο της ανατροπής, το γέλιο που ζει στο τώρα συγκρούεται με το γέλιο της σύμβασης, ως τελειο δειγμα αναρχικού ρε(μ)αλισμού ρε(μ)αλισμού...(δις)
ναι ναι ε είστε απίθανοι και λιγα λεγω , εινααι μοναδικο αυτο το πααντρεμα ματάτσειου χιούμορ και αναρχικού ρεαλισμού

γλουπς γλουπσ , γλουτσσσσσσ ε ρε τι κουβαρντιλικια

παρτε κοσμε λεμε , συναισθημα

εδω ο Μελοκρατης
νταξει ρε και εμας μας αρεσε αλλα δε καναμε κι ετσι

γλουπς γλουτςςςς

:) pssssssssssssssssssssssssss

uhuru είπε...

τα φασόλια έχουνε πολλές χρήσεις
χα χα χα, πολυ καλο

Ανώνυμος είπε...

Ρε συ Αιρμοφιλαρακι, οταν πιτσιρικας ειχα διαβασει κι εγω το αλμπουμ με το Ρεμαλι (που πολυ με αρεζε γιατι κι εγω ρεμαλι ειθελα να γινω οταν μεγαλωσω) στη τελευταια σελιδα,σοκαριστικα τοσο μα τοσο πολυ που με πειραν τα κλαματα ,γιατι εχασα ενα φιλο και συντροφο.
Ρε τι με θυμησες λεμε!
Να εισαι καλα.
Σας φιλω σταυρωτα στη μουρη ουλα.

Omject-το καλυτερο παιδι

Ανώνυμος είπε...

Εμένα πάλι αυτό το ποστ μου άνοιξε την όρεξη. Αλλά έτσι κι αλλιώς όλοι μου οι φίλοι πεζό και ρηχό με λένε...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

DDDDD

Kista είπε...

μερσι αιμοφιλε, μερσι ερευνητική ομάδα του καθηγητή Muz Lenaki!

http://www.youtube.com/watch?v=zRxyjC2uL7k

b for brahami είπε...

Το ρεμάλι είναι τέλειο, εσύ είσαι μεγάλο ρεμάλι, σε αγαπάμε, ευτυχώς που μας διευκρινίζεις ότι δεν ταυτίζεσαι μαζί του μέχρι τέλους, γιατί το χιούμορ σου το ξέρουμε ότι είναι αντιστοίχου επιπέδου, γι αυτό και σε αγαπάμε, ρεμάλι...

Ανώνυμος είπε...

malaka aimofile den ise kala....
ala katholou kala leme....
gia fto kai sagapame....

Ανώνυμος είπε...

Τζάκ!
Άσε κάτω τη φασολιά λέμε!
Σε πόσα φασόλια πάνω θα πατήσεις για ν' ανέβεις!
Και τι θαρείς πως θα βρεις εκεί πάνω;

Αν σε περημένει ένα πιάτο με λαχταριστά λουκάνικα θα είναι σκάνδαλο!

Σημασία έχει να την πριονίσουμε μαζί τη φασολιά.

Έτσι κι αλλιώς μεγάλο ρεμάλι ήσουνα πάντα, δεν θα καταφέρεις τίποτα από μόνος σου.

Με απέραντη αγάπη
Σ.Μ

Ανώνυμος είπε...

τα φασόλια κάποτε αιμόφιλε καταντούν εφιαλτικά...
φ α σ ο λ ι α
το ρεμάλι την έκανε (πρρρρρρρτ) μα η ζανίν είναι ακόμα εδώ (και ξύνεται πριν την χειραψία)

ΠανωςΚ είπε...

Η λύση είναι μία: Γίγαντες-ξεγίγαντες, να τους φάμε. Λάχανο.

Papatragos είπε...

Στο έχω ξαναπεί:
Είσαι θεούλης!
(ή αλλιώς: δεν υπάρχεις)

RupaX είπε...

γελειότατο!το χειρότερο video του χειρότερου ανθρώπου!δεν έχω να πω τίποτα...υποκλίνομαι στο ακατεργαστο ταλέντο σου!
...ρε λες τελικά η φαντσία του aimof να ξεπερνά κάθε όριο ανθρώπινης βλακείας;;;

teosmat είπε...

Βαστήχτηκα, είδατε? δε σχολίασα (ούτε καν αστειεύτηκα - ευτυχώς) !!!

conbra είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
conbra είπε...

το δικό μου πι σι δεν έχει πασιέντζα και κουμπί προεπισκόπησης

Αιμώφ, λες ε;
δλδ στην απούσα φάση της ζωής σου θα σε εκπηρουνιάζουμε για να τσιμπήσουμε το λουκανικάκι;

μπα, δεν το βλέπω δεν το βλέπω

Ανώνυμος είπε...

αιμοφιλαρακι,επειδη ξερω οτι εισαι εφευρετικος τυπος,για ριξε μια ματια στις εφευρεσεις ενος Γιαπωνεζου συντροφου επαδα:

http://website.lineone.net/~sobriety/

διαβασε για αυτον :

http://dialogoi.enet.gr/post/chindogu-%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BD%CE%AD%CE%B6%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CF%86%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82

Omject-το καλυτερο παιδι

T. Λ. είπε...

Έλα ρε παιδιά, μαλακία είναι.