ΤΑΧΥΡΥΘΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ

Αχ, αυτό το Παρίσι... Μια ακόμη ιδέα λοιπόν, προερχόμενη από τον αξιαγάπητο Κων/νο (Δ3Ν πΕ8α1ΝεΙ Σto Teλοs) φτιαγμένη με το μεράκι και τη γνωστή ποιότητα του aimof.blogspot.com. Μια ιδέα που έρχεται να εξυπηρετήσει τις ανάγκες επικοινωνίας των λαών σε μέρες δύσκολες, σαν αυτές που ζούμε...



http://www.youtube.com/watch?v=RtnmHwkRTX0


Υ.Γ.
Αυτά για τους στρατευμένους.
Για τους στρατεύσιμους, νέα από το μέτωπο στο http://koukouloforos.wordpress.com

Ποίηση της Σιδώνος 1948

Τούτη εποχή / του εμφύλιου σπαραγμού
δεν είναι εποχή για ποίηση /και άλλα παρόμοια:
σαν πάει κάτι να γραφή /είναι ως να γραφόταν
από την άλλη μεριά / αγγελτηρίων θανάτου
γι' αυτό και τα ποιήματά μου
είν' τόσο πικραμένα
(και πότε — άλλοτε — δεν ήταν)
κι είναι — προ πάντων —
και τόσο λίγα.


Ν. Εγγονόπουλος "ΕΛΕΥΣΙΣ", 1948

"Α, δεν μ' αρέσει το πολύστιχον αυτό,
εκφράσεις τοιούτου είδους
μοιάζουν κάπως σαν λιποψυχίες

ίσα ίσα τώρα περιμένω κι απαιτώ
να σηκωθούν οι ποιητές
να γράψουν ποιήματα φλεγόμενα
να μπουν οι στίχοι τους στα οδοφράγματα
να βάλουν στο έργο τους όλη τη δύναμή τους"


έτσι είπε και το δάχτυλο κουνούσε
και χίλιες σκέψεις μου περνούσαν απ' το νου
"καλά τα λέει" σκεφτόμουνα
κι ύστερα "μπα, ανοησίες"
κι αμέσως πάλι "έχει δίκιο το παιδί"


μα όλα αυτά είχανε λίγη σημασία
γιατί εν τέλει όποιο κι αν είναι το σωστό
πώς να γράψει κανείς αυτές τις ώρες
χωρίς να φρακάρει
το πληκτρολόγιο
απ' το χώμα


πώς να γράψει κανείς
έστω και δυο γραμμές



με την πέτρα στο χέρι

HAPPY BIRTHDAY! (μετά ολίγης εικονο-ποιήσεως)

.
ή αλλιώς

ένας χρόνος με το aimof.blogspot.com


Πω πω , πέρασε κιόλας ένας χρόνος... Ε βρε παιδί μου, ένα παράξενο πράμα, σαν χτες ήταν που πρωτοξεκίνησε, με κείνη την καταχώρηση με το Κογιότ (μπλιαχ!) και το Μπιπ-μπιπ (γιεα!). Και από τότε... Τι τα θες... άλλες φορές με γόνιμες περιόδους τρία ποστ τη βδομάδα, μετά λίγο πιο κουρασμένα, με το ζόρι μια το μήνα, μετά πάλι εντατικά, τώρα πάλι γιαβάς γιαβάς... Ups and downs που λέμε...

Και όλο το κόλπο δεμένο στο άρμα των πιο αναξιόπιστων εκδόσεων της υφηλίου (βλ. kalokerisαpilas) που έχουμε πια βαρεθεί να τις μαστιγώνουμε από τις γραμμές αυτού του blog για το πόσο ξεδιάντροπα παραβιάζουν κάθε εξαγγελία για μια επόμενη έκδοση.

Ένας μικρός απολογισμός δεν ξέρω πώς θα γινόταν, δεν ξέρω καν αν έχει σημασία, τι να λέμε τώρα, τα ποσοστά από τις μετρήσεις για την επισκεψιμότητα... μπααααα... μίζερα πράγματα...

Αντί αυτών λοιπών, ακολουθεί μία μικρή λίστα με τις 10 δημοφιλέστερες δημοσιεύσεις αυτή τη χρονιά, με γνώμονα βέβαια έναν εντελώς αναξιόπιστο παράγοντα, τον αριθμό των σχολίων. Και κλείνοντας, ένα δωράκι από τη seratia, μία μίνι συλλογή με 9 εικονοποιήματα απείρου κάλους... (βλέπεις δεν στρώνει τον κώλο της να τελειώσει τα παλιά τα ποιήματα και κάνει άλλα κόλπα - αλλά τι να την κάνεις, στριμώχνεται ο καλλιτέχνης; Δύσκολα...)


Eντ ναου, λέηντις εντ τζέντλεμεν

ΔΗ ΑΛΤΙΜΕΗΤ ΤΟΠ ΤΕΝ

(περιέχει κρυφό διαγωνισμό με κρυφό ερώτημα, βρείτε το και κερδίστε πλούσια δώρα!!!)

88 σχόλια 17/5/2008 - Άντε μη σηκωθώ να πάω στο Παπουνάνε
36 σχόλια 27/9/2008 - Ανάγνωση
25 σχόλια 3/7/2008 - Κλασικό εικονογραφημένο
22 σχόλια 12/11/2007 - Περί αστικών μύθων
20 σχόλια 1/10/2007 - Για την εξουσία του συγγραφέα
20 σχόλια 21/8/2008 - Τα εκπληκτικά gadgets του aimof.blogspot.com
18 σχόλια 22/2/2008 - Ο κλάστης ο μυριστής και ο γνώστης
17 σχόλια 21/12/2007 - Λάθος σκέψεις στο Αμύνταιο
17 σχόλια 4/3/2008 - Γαμώ την άλγεβρα Boole


(Αντί υστερόγραφου: Πριν σας παραδώσω στη seratia, ένα μικρό παράπονο... Ήρθαν πολλοί καινούριοι αναγνώστες, δεν λέω, δόξα τω θεώ, καλά πάει το μαγαζί, βάλαμε και τα υδραυλικά, τη δευτέρα περνάει ο ηλεκτρολόγος... Αλλά ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ; Γιατί δεν γράφουν; Πικράθηκαν; απογοητεύτηκαν; αλλαξοπίστησαν; Που είναι ο Alexandros, η Νόβισαντ, ο Θανάσης Συκάτσκας, ο b for britzola, ο αρκτούριος και τόσοι τόσοι άλλοι που στήριξαν αυτό το blog στα πρώτα του βήματα; Γαμώτη μου...)

---------------------------------------------

9 ΜΙΚΡΑ ΕΙΚΟΝΟ-ΠΟΙΗΜΑΤΑ

από τη Σεράτια Μαρκένσες

...

Τα σπάει η σεράτια, έτσι;
.
.

everyday life

.
.
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
για βιολί και ορχήστρα
.
.

του ανταποκριτή μας
Γιάννη Τσατσάγια




Ισχυρή σεισμική δόνηση μεγέθους 6,8 της κλίμακας Ρίχτερ
σημείωσαν χτες οι σεισμογράφοι του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Αθηνών
όταν φορτσάτος υπάλληλος που έψαχνε τα γυαλιά του
σκόνταψε πάνω στα μηχανήματα.

Η δόνηση έγινε αισθητή και στα διπλανά γραφεία.
Θύματα ή ζημίες δεν αναφέρθηκαν.
.
.
.

Ανάγνωση

Γεια σας, γεια σας, γεια χαρά σε όλους και όλες! Συγνώμη για την απουσία των 30 ημερών, ήταν πραγματικά κάτι παραπάνω από συγκινητικές οι απαιτήσεις σας για νέα δημοσίευση... Αλλά τι να κάνω ο δόλιος... Δέκα και πλέον μέρες στο κρεβάτι με λουμπάγκο... Και στο καπάκι ο αγώνας για τον επιούσιο... καταλαβαίνετε τώρα... Πάμε λοιπόν! Ομπρός για τον επερχόμενο χειμώνα!


Καιρό τώρα σκεφτόμουνα πως πρέπει να τολμήσω την ανάγνωση ενός ποιήματος και την ψηφιακή καταγραφή της... Αλλά μου φαινότανε κάπως ξενέρωτο αυτό το "Ο Αιμόφιλος Ινφλουέντζας διαβάζει Αιμόφιλο Ινφλουέντζα". Και λίγο εγωκεντρικό... και λίγο επηρμένο... τέλος πάντων, διάφορα άσχημα πράγματα... Τα ξεπέρασα όμως όλα αυτά και αποφάσισα να χαρίσω στο αγαπητό κοινό του aimof.blogspot.com μια αυθεντική ανάγνωση ενός παλαιότερου έργου. Και μάλιστα μία ανάγνωση δίγλωσση, στα ελληνικά και στα γαλλικά!

Πρόκειται για ένα ποίημα πολύ αγαπημένο μου με τίτλο "Ελάτε σιγά, κοιμάται το μωρό", εξαιρετικά πρώιμο (γραμμένο αρκετά πριν τα 24 Σονέτα) που απηχεί τις δυσκολίες μιας πραγματικά διαφορετικής εποχής. Ένα ποίημα πολύ μικρό σε μέγεθος το οποίο όμως γράφτηκε κυριολεκτικά γραμμή-γραμμή σε διάστημα τριών και πλέον μηνών. Η φόρμα είναι εξαιρετικά απλή, αν και νομίζω ότι το ύφος είναι γνώριμο, και θα μπορέσετε εύκολα να εντοπίσετε κάποιες ψιλο-απόπειρες για ένα φλερτάκι με το συμβολισμό (απόπειρες μάλλον αποτυχημένες, για να είμαι ειλικρινής).

Πριν σας το παραδώσω, να ευχαριστήσω από τη θέση αυτή τον φίλο μου Κωνσταντίνο Μ. εκ Παρισίων, ο οποίος με περισσή φροντίδα μετέφρασε το ποίημα στα γαλλικά και μου εδίδαξε υπομονετικά την ορθή παρισινή προφορά.

Ανοίξτε λοιπόν την ένταση και καλή ακρόαση/καλή θέαση!

Τα εκπληκτικά gadgets του aimof.blogspot.com

Ωωωωωω... Τι ωραίες που ήταν οι διακοπές! Αχ, τι παιχνιδίσματα με τη θάλασσα, τι περιπέτειες στα βουνά, χάρμα ήτανε... Όσο όμως έβλεπα τους παραθεριστές φορτωμένους με τα μπαγκάζια τους, σκεφτόμουνα: "Πόσα και πόσα αχρείαστα πράγματα δεν κουβαλάνε άραγε οι καημένοι; Αλήθεια τι είναι αυτό που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χρειάζονται μαζί τους οι άνθρωποι στις διακοπές;"

Ιδού λοιπόν τα σχέδια της καινούριας μου δουλειάς, ένα μαγαζάκι on-line (που είναι και της μοδός) με μοναδικά gadgets για τις καλοκαιρινές σας διακοπές. "Ευχαριστούμε Αιμόφιλε!", θα αναφωνήσετε μόλις μελετήσετε το διαφημιστικό φυλλάδιο. "Παρακαλώ!", αγαπητοί μου αναγνώστες... Ε τι νομίζετε, για μένα το κάνω; Για σας βρε αχάριστοι, για σας!

ΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΛΥΝΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ!

Μπήκε ο Ιούλιος, μμμμμμμμ, ήρθε ο καιρός για διακοπές! Ετοιμάστε τις βαλίτσες σας, όπως κάθε χρόνο, όμως φέτος μην ξεχάσετε τα απαραίτητα! Ποτέ ξανά διακοπές, χωρίς τα θαυμαστά gadgets του aimof.blogspot.com, που θα σας εξασφαλίσουν τις απαραίτητες συνθήκες για την ονειρεμένη ξεκούραση που τόσο ποθείτε!

1. ΕΠΑΝΑΦΟΡΤΙΖΟΜΕΝΟΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΚΙΤΡΙΝΟΜΠΑΛΟΣΑΥΡΟΣ



Αυτό το θαύμα της γενετικής μηχανικής θα σας απαλλάξει από όλους αυτούς τους ενοχλητικούς τύπους που παίζουν ρακέτες στην παραλία "για να αθληθούν", τσακίζοντας κυριολεκτικά τα νεύρα σας. Ο κιτρινομπαλόσαυρος τρέφεται αποκλειστικά με κίτρινα μπαλάκια τα οποία πιάνει στο αέρα με εκπληκτική ευκολία. Και βέβαια είναι τόσο χαριτωμένος, που κανείς δεν θα σκεφτεί να διαμαρτυρηθεί! Τι γλυκό!


-Κωδικός παραγγελίας: THE PET
-Τιμή: 7.500 ευρώ

2. ΒΑΣΗ ΠΥΡΑΥΛΩΝ ΜΕ ΑΙΣΘΗΤΗΡΑ "ΚΟΙΤΑ ΜΑΜΑ!"

Αυτή η φορητή βάση συμβατικών πυραύλων εδάφους-εδάφους υπόσχεται να σας εξασφαλίσει πολλές ώρες ήσυχης ηλιοθεραπείας. Απλώς τοποθετήστε την σε μια τρύπα στην άμμο αφήνοντας τον αισθητήρα "ΚΟΙΤΑ ΜΑΜΑ!" να εξέχει (θα μοιάζει με ένα αθώο μαύρο τενεκεδάκι που κάποιος ασυνείδητος πέταξε στην παραλία). Μόλις κάποιο παιδάκι σε ακτίνα 200 μέτρων ουρλιάξει τη φράση κλειδί ("κοίτα μαμά"), η βάση θα κάνει τη δουλειά της!

-Κωδ: DO THE RIGHT THING
-Τιμή: 23.300 ευρώ




3. ΜΙΝΙ ΑΝΤΙΚΟΥΝΟΥΠΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΑΣ

Σας ενοχλούν τα κουνούπια; Ε μη μου πείτε τώρα ότι θα αλείφεστε με σιτρονέλες και άλλα τέτοια βρωμερά σκευάσματα...Το aimof.blogspot.com έχει την ιδανική λύση για σας: Αυτός ο υπέροχος μίνι πυρηνικός αντιδραστήρας που μιμείται τα πυρηνικά ατυχήματα, θα αφήνει κάθε τόσο να διαρρέουν στην ατμόσφαιρα μικρά νέφη ιονίζουσας ακτινοβολίας που θα εξολοθρεύσουν άοσμα και αθόρυβα τα ενοχλητικά αιμοβόρα έντομα για περίπου 2,5 εκατομμύρια χρόνια... Και το καλύτερο: Αν στην ευρύτερη περιοχή κυκλοφορούν μέλη οικολογικών οργανώσεων μην ανησυχείτε! Με το πάτημα ενός κουμπιού, ο αντιδραστήρας σε δευτερόλεπτα μετατρέπεται σε ενημερωτικό stand για τη διάσωση της monachus-monachus. Fantastico?

-Κωδ: KI AN LEIPSOYN DEN THA MAS LEIPSOUN
-Τιμή: 420.340 ευρώ



4. ΨΗΣΤΑΡΙΑ ΓΙΑ ΠΑΪΔΑΚΙΑ ΜΕ ΤΗΛΕΧΕΙΡΙΣΤΗΡΙΟ ΔΙΑΛΥΤΙΚΩΝ

Εννιά η ώρα, έχει αρχίσει να βραδιάζει και όλοι στο κάμπινγκ πεινάσανε, ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά που έπαιξαν και φώναξαν ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ στην παραλία, τα χρυσά μου...! Με ιδιαίτερη λοιπόν χαρά σας βλέπουν όλοι να στήνετε αυτήν την ειδική ψησταριά για παϊδάκια στη μέση του κάμπινγκ! Ανάψτε τα κάρβουνα και, με μια καλή δικαιολογία, αποτραβηχτείτε στη σκηνή σας. Πάρ'τε στα χέρια σας το τηλεκοντρόλ διαλυτικών και με το πάτημα ενός μόνο κουμπιού, αφαιρέστε τα διαλυτικά από το "γιώτα" μετατρέποντας την ψησταριά για παϊδάκια, στην πιο έξυπνη παγίδα που φαντάστηκε ποτέ ο ανθρώπινος νους!


-Κωδ: NO MORE CARBON
-Τιμή: 12.000 ευρώ

5. ΟΜΙΛΟΥΣΑ ΜΑΚΕΤΑ ΜΕ ΦΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΑ

Είστε ξαπλωμένοι στην παραλία και διαβάζετε με κομμένη την ανάσα το έβδομο κεφάλαιο της "Φαντασιακής Θέσμισης της Κοινωνίας" (ναι ναι, πλησιάζετε στο τέλος) όταν ξαφνικά το βιβλίο σας γίνεται μούσκεμα από παρακείμενη παρέα φοιτητών που καταβρέχεται στην ακροθαλασσιά, πιστεύοντας ότι αυτό που κάνει είναι αστείο και χαριτωμένο... Μην χάνετε την ψυχραιμία σας! Έχετε τη λύση στις αποσκευές σας! Με ήρεμες και αποφασιστικές κινήσεις βγάζετε από την τσάντα σας την ομιλούσα μακέτα με τα φλεγόμενα Σόδομα και Γόμορα και την τοποθετείτε πάνω στην άμμο, ακριβώς εκεί που σκάει το κύμα, πίσω από την παρέα που συνεχίζει απτόητη να καταβρέχει και να καταβρέχεται. Την κατάλληλη στιγμή, η μακέτα θα φωνάξει "Ψιτ, καλέ!", μετατρέποντας σε στήλη άλατος όσους από την παρέα γυρίσουν πίσω τους και την κοιτάξουν. Μέγας είσαι Κύριε!

-Κωδ: LOT RULES
-Τιμή: 18.000 ευρώ

6. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΟΥΜΠΙ

Ε, ναι λοιπόν, αυτό το μεγάλο κόκκινο κουμπί, που τόσες και τόσες φορές παρακαλούσαμε να έχει εφευρεθεί, ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΓΕΓΟΝΟΣ. Το απίστευτο αυτό κόκκινο κουμπί θα σας εξασφαλίσει γρήγορη και άμεση τηλεμεταφορά στο σπίτι σας, όπου κι αν βρίσκεστε και για οποιοδήποτε λόγο. Μη διστάσετε να το πατήσετε ακόμα και για ψύλλου πήδημα, στο κάτω κάτω θα πάτε και του χρόνου διακοπές!!!

-Κωδ: HOME SWEET HOME
-Τιμή: 9.500.000.000 ευρώ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλες οι τιμές συμπεριλαμβάνουν ΦΠΑ 19% και αποστέλλονται με αντικαταβολή σε όλη την Ελλάδα και τις δημοκρατίες της Βαλτικής χωρίς επιβάρυνση. Με κάθε παραγγελία, δώρο ένα φωσφορούχο φυλαχτό με την εσταυρωμένη Νάνα Μούσχουρη, αξίας 13 ευρώ.

ΚΑΛΕΣ ΑΓΟΡΕΣ!


---------------

Υ.Γ.
1. Να μας συμπαθάτε που τις ιδεάρες μας τις πουλάμε... Εντάξει, όσον αφορά τις τέχνες και τα γράμματα είμαστε του αντιεμπορευματικού.... αλλά τι θα γίνει... να μην βγάλουμε κι εμείς κάποτε κανα φραγκάκι;
2. Ως συνήθως, οι δικές σας προτάσεις για νέα καλοκαιρινά gadgets είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες!
3. Ω ρε μανούλα μου, πάει το καλοκαίρι...
.

Καλό Καλοκαίρι!

...
...

.Kalo kalokeri lemeeeeeeeeeeee!!!



(sapilas i oxi, opos agapate, ego pantos eskasa me ti sapila, nisafi pia...)




Kai rendez vous, meta ton 15Aygousto.


Makiaaaaaaaaaa!
..
..
..
..

Κλασικό Εικονογραφημένο

Ξέρω ότι σας έχω συνηθίσει σε σύντομες καταχωρήσεις... Ε δεν πειράζει, μια φορά ας σας φάω λίγο παραπάνω χρόνο, στο κάτω κάτω είκοσι μέρες έχω να γράψω... Εξασφαλίστε λοιπόν πρώτα αυτόν τον έξτρα χρόνο για ανάγνωση (χρειάζεστε περίπου 12 λεπτά αν έχετε τελειώσει την έκτη δημοτικού), κλείστε το κινητό σας και μοιραστείτε τον πόνο μου, διαβάζοντας μονοκοπανιά το παρακάτω διήγημα που έχει τίτλο:

ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ

Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2048. Το τηλέφωνο χτυπούσε μανιασμένα μέσα στη νύχτα. Ο ΡομποΒό, ο Ρομποτικός Βοηθός του Επιθεωρητή Βιμπράντση, τον σκουντούσε για περισσότερο από 10 λεπτά προσπαθώντας να τον ξυπνήσει.
-Ξυπνήστε επιτέλους, Επιθεωρητά / επείγον τηλεφώνημα από τα Κεντρικά.

"Κάτι πρέπει να γίνει με αυτή την έμμετρη ομιλία των Ρομποτικών Βοηθών" μουρμούρισε ο επιθεωρητής, ενώ από μέσα του βλαστημούσε την Επανάσταση, τον Κροπότκιν και μαζί τα Κεντρικά Γραφεία Πολιτοφυλακής, απ' όπου προερχόταν το νυχτερινό τηλεφώνημα.

-Επιθεωρητής Βιμπράντσης, λέγετε παρακαλώ.
-Καλημέρα Σύντροφε, σας ομιλεί ο Μέγας Πολιτοφύλακας Μασλίγκας. Ο μανιακός ξαναχτύπησε.
-Έρχομαι σε πέντε λεπτά!

-Για νά'χετε υγεία και φρέσκο το μυαλό / είναι πάντα απαραίτητο ένα καλό πρωϊνό, είπε με την παγερή μηχανική του φωνη ο ΡομποΒό.
-Δεν μας γαμάς με τα στιχάκια σου!, του πέταξε ο επιθεωρητής. Ετοίμασε το αυτοκίνητο να πάμε στα Κεντρικά!

Ο ΡομποΒό έβγαλε έναν απλό αρμονικό στα 1440 Hz και εγκαταλείποντας οριστικά τον έμμετρο λόγο, πρόσθεσε:
-Γαμάς. Δεύτερο πρόσωπο, ενικός αριθμός του ρήματος 'γαμώ'. Παραβίαση του άρθρου 6.842 παράγραφος 312 της Επαναστατικής Νομοθεσίας για την εφαρμογή της πολιτικής ορθότητας".
-Να πας να με καταγγείλεις ρε γαμιόλη! του φώναξε από το μπανιο ο Eπιθεωρητής.
-Γαμιόλης. Ονομαστική πτώση, ενικός αριθμός, του επιθέτου 'γαμιόλης, γαμιόλα'. Παραβίαση του άρθρου...
Αλλά ο επιθεωρητής είχε ήδη μπει κάτω από το ντουζ.


Στα Κεντρικά Γραφεία Πολιτoφυλακής γινόταν της κακομοίρας. Δεκάδες υπάλληλοι μπαινόβγαιναν στα γραφεία φωνάζοντας και χειρονομώντας, άπειρος κόσμος συνωστιζόταν σε ουρές κρατώντας αιτήσεις για τα πιο απίθανα ζητήματα που μπορούσε να φανταστεί κανείς. Η αλήθεια είναι ότι η Επανάσταση τα είχε πάει χάλια σε μερικούς τομείς και ένας από αυτούς ήταν σίγουρα η γραφειοκρατία. Ο Επιθεωρητής Βιμπράντσης είχε μαζί του το Πάσο Απόλυτης Προτεραιότητας για το ασανσέρ του 18ου ορόφου, ωστόσο έπρεπε να περιμένει σε μια ουρά με άλλα 37 άτομα για να πάρει μια υπογραφή από τον υπάλληλο της Επαναστατικής Ασφάλειας Ανελκυστήρων.

-Ήρθατε πολυ γρήγορα Επιθεωρητά! Τα συγχαρητήριά μου. Θα εισηγηθώ στην Τοπική Συνέλευση να μη σας ανακαλέσει ούτε αυτό το μήνα.
-Με κολακεύετε, Πολιτοφύλακα Μασλίγκα! Ας περάσουμε όμως στο θέμα. Ώστε πάλι χτύπησε ο μανιακός;
Ο Μέγας Πολιτοφύλακας με ύφος "ε ναι ρε μεγάλε, αλλιώς τι σε κουβάλησα μέσα στη νύχτα" είπε κοφτά:
-Διακεκριμένη Φθορά Επαναστατικής Περιουσίας.
-Που;
-Στο Σταθμό των ΚΤΕΛ.
-Τι ώρα;
-Μεταξύ 5 και 8 το απόγευμα
-Μα είναι δυνατόν; Με τόσα συστήματα παρακολούθησης;
-Και όμως. Η θρασύτητά του έχει περάσει κάθε προηγούμενο. Εκμεταλλεύτηκε το συνωστισμό την ώρα που οι Πολίτες έκαναν συμβολική διαδήλωση ενάντια στο φασισμό και προχώρησε ανενόχλητος στο αποτρόπαιο έργο του.
-Απώλειες;
-Ευτυχώς όχι τραγικές. Αυτή τη φορά χτύπησε μόνο ένα Επαναστατικό Ιπτάμενο.


Ο Eπιθεωρητής Βιμπράντσης τσίμπησε ελαφρά το κάτω χείλος του. Το τελευταίο εξάμηνο, ο μανιακός καταστροφέας, δεν είχε αφήσει σέλα για σέλα στα Επαναστατικά Ιπτάμενα. Και δεν άφηνε ποτέ κανένα ίχνος. Όμως τις άλλες φορές χτυπούσε σε απομονωμένα μέρη, όπου έβρισκε ξεμοναχιασμένο σε κανένα έρημο πάρκινγκ κανένα Επαναστατικό Ιπτάμενο. Αλλά τώρα; Κάτω από τη μύτη των πιο εξελιγμένων μέτρων βιομετρικής παρακολούθησης; Ε αυτό ξεπερνούσε κάθε φαντασία!

- Θα ξεκινήσω αμέσως την έρευνα, είπε αποφασιστικά. Έχουμε κάποια φωτογραφία από το συμβάν;
- Ναι, ναι, και είναι αρκετά καθαρές αλλά πραγματικά Επιθεωρητά δεν ξέρω αν μπορείτε να βγάλετε κάποιο συμπέρασμα...

Ο Επιθεωρητής έριξε μια φευγαλέα ματιά στις φωτογραφίες. Το θέαμα ήταν φρικιαστικό. Η γνωστή τεχνική. Πρώτα επιφανειακό κάψιμο του δέρματος της σέλας σε διάφορα σημεία και μετά ξεκοίλιασμα του αφρολέξ με ένα αιχμηρό αντικείμενο, ενδεχομένως κάποιο κλειδί. Ο μανιακός τα είχε καταφέρει κι αυτή τη φορά.

-Και κάτι τελευταίο, νομίζω σημαντικό. Υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι το μικρό όνομα του μανιακού είναι "Αντώνης", είπε ο Μέγας Πολιτοφύλακας Μασλίγκας.
"Αυτό είναι δουλειά για τον ΡομποΒό", σκέφτηκε ο Επιθεωρητής, χαιρέτησε τον Πολιτοφύλακα και κατευθύνθηκε προς το ασανσέρ.

Στην είσοδο των Κεντρικών τον περίμενε ο Ρομποβό καθισμένος στη θέση του οδηγού.
-Έχω δουλειά για σένα φίλε μου, είπε ο Επιθεωρητής καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητο. Θέλω μέχρι να φτάσουμε στα ΚΤΕΛ να συνδεθείς με το Βιομετρικό και να μου βρεις όλους τους Αντώνηδες που πέρασαν από εκεί το τελευταίο 24ωρο.
-Είναι ένα κομμάτι κέηκ, είπε ο ΡομποΒό και ο Επιθεωρητής δεν ήξερε αν περισσότερο τον ενόχλησε η έπαρσή του ή τα κακά ελληνικά του.

Καθώς έμπαιναν στον σταθμό των ΚΤΕΛ, ο ΡομποΒό άρχισε την αναφορά :
-Στις 17:47 κατεγράφη ο Πολίτης Αντώνης Λιόσης, στις 18:33 ο Πολίτης Αντώνης Παζαρνίτσας και στις 19:01 ο Πολίτης Αντώνης Μπάτζος.
-Δεν μπορώ να πω ότι βοηθάν πολύ αυτά, είπε ο Επιθεωρητής. Και οι τρεις κατεγράφησαν την ώρα της διαδήλωσης. Μπορείς να μου δώσεις περισσότερα στοιχεία;

Ο ΡομποΒό άρχισε να βγάζει διάφορους ψηφιακούς ήχους και να κουνάει δεξιά αριστερά τα μάτια του. "Ποζεριές", σκέφτηκε ο επιθεωρητής, καθώς ήξερε ότι αν συνδεθείς με τη βιομετρική βάση δεδομένων, τα στοιχεία έρχονται αστραπιαία.
-Αντώνης Λιόσης, ετών 47, χρυσοχόος, κατηγορήθηκε ότι προεπαναστατικά υπήρξε μέλος της Χρυσής Αυγής αλλά δεν αποδείχθηκε στο Λαϊκό Δικαστήριο.
-Μμμμμμ, πολύ ενδιαφέρον... Παρακάτω;
-Αντώνης Παζαρνίτσας, ετών 71, συνταξιούχος αστυνομικός της Ασφάλειας.
-Μπα; Και πώς δεν διακτινίστηκε στο Ντουλάπι μετά την Επανάσταση;
-Του δόθηκε χάρη γιατί προσέφερε πολύτιμες πληροφορίες για την εξάρθρωση του Αντιδραστικού Αντάρτικου.
-Μάλιστααααααα... Και ο τρίτος;
-Αντώνης Μπάτζος, ετών 55, μηχανικός δικύκλων, χωρίς φάκελο.
-Αυτός ακούγεται εντελώς άσχετος... Μμμμμμμ... Δύσκολα τα πράγματα γαμώτη μου... ΡομποΒό, πάμε σπίτι, πρέπει να σκεφτώ!

Η υπόθεση ήταν πραγματικά δύσκολη. Και τα χέρια του Επιθεωρητή ήταν δεμένα... Κανένα πραγματικό στοιχείο... Μόνο αυτή η ανεπιβεβαίωτη πληροφορία για το μικρό όνομα του μανιακού... Τι να το κάνεις όμως; Να ξεκινούσε έρευνες για κάποιον "Αντώνη" από σπίτι σε σπίτι, σαν το πριγκηπόπουλο της Σταχτοπούτας; Ούτε για πλάκα... Να οδηγήσει όλους αυτούς τους Αντώνηδες στην ανάκριση; Ούτε που να το σκεφτεί... Αρκούσε ένα ελάχιστο λαθάκι και η Τοπική Συνέλευση θα τον ανακαλούσε ώσπου να πεις κίμινο. Έπρεπε λοιπόν να είναι απόλυτα σίγουρος πριν κάνει οποιαδήποτε κίνηση... Σίγουρος; ... Χωρίς κανένα στοιχείο;... Ααααααα... Μπήκε στην κουζίνα, έβαλε ένα τζιν τόνικ και βυθίστηκε στις σκέψεις του.

Ο ΡομποΒό πήγαινε πάνω κάτω στο δωμάτιο ξεσκονίζοντας. Κάποια στιγμή με ύφος παγερά αδιάφορο, είπε:
"Λένε σε μέρη μακρινά πως όταν πιάνεις πάτο / η μέθοδος η κλασική, φέρνει λύση στο πιάτο."

Δεν με χέζεις με τις εξυπνάδες σου; είπε ο Επιθεωρητής. Σχεδόν όμως ταυτόχρονα σκέφτηκε: "Ρε λες να έχει δίκιο ο μηχανοβλαμμένος; Μούμπλε μούμπλε... Οι κλασικές μέθοδοι ε;... Μούμπλε... Ε, γιατί όχι, έτσι κι αλλιώς είμαι πράγματι σε αδιέξοδο..."

Σηκώθηκε, πήγε στη βιβλιοθήκη και πήρε στα χέρια του την "Επιτομή Βασικών Εγκληματολογικών Αρχών", εκδόσεις Πατάκη. Είχε να το ανοίξει από το πρώτο έτος. Σαν φλασάκι μια σκέψη ξεπήδησε από τις σελίδες του βιβλίου και φευγαλέα θυμήθηκε τον ανεκπλήρωτο έρωτά του για την Αντιγόνη - άραγε ήταν ακόμη στο Σώμα; Κάτι όμως στο βλέμμα του πρέπει να πρόδωσε τις τρυφερές του σκέψεις και έκανε τον ΡομποΒό να βήξει με τρόπο για να τον επαναφέρει.

-Ας δούμε λοιπόν τι λέει αυτό το βιβλιαράκι..., είπε φωναχτά. Εγκληματολογική Αρχή 1η: Ο δολοφόνος γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος... Μπα, τέτοιο πράμα δεν έγινε... Την έκανε Λούης ο μόρτης... Σιγά μην επέστρεφε... Αρχή 2η: Ο δολοφόνος είναι ο μπάτλερ... Ούτε κι αυτό ταιριάζει... ΜΑ ΚΑΛΑ, ΤΙ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΝΩ; Είναι δυνατόν να ασχολούμαι με αυτά τα παιδαριώδη;

Συγχυσμένος όπως ήταν, πέταξε το βιβλίο με δύναμη πάνω στο τραπέζι. Το ποτήρι με το τζιν αναπήδησε και μερικές σταγόνες έπεσαν πάνω στις φωτογραφίες του κατεστραμμένου Ιπτάμενου. Ο Επιθεωρητής τις πήρε στα χέρια του για να τις σκουπίσει... Το βλέμμα του έπεσε άθελά του πάνω στην αποτροπιαστική ουλή της σέλας.
-Μα για στάσου... Ε όχι! Μα πώς δεν το είχα προσέξει; Αυτό είναι! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!
Φανερά ενθουσιασμένος, άνοιξε τον τηλεφωνικό κατάλογο.

-ΡομποΒό, γρήγορα το αυτοκίνητο, θέλω να πάμε σε αυτή τη διεύθυνση ΤΩΡΑ!

----------

Στην πόρτα εμφανίστηκε ένας μεσήλικας, λίγο μαυριδερός, με χαρακτηριστικά βρώμικα χέρια.
-Ο κύριος Μπάτζος; Ο κύριος Αντώνης Μπάτζος; είπε με σταθερή φωνή ο Επιθεωρητής.
-Ναι, τι θέλετε;
-Θα ήθελα να με ακολουθήσετε στο Τμήμα.
-Μα για ποιο λόγο; Μάλλον πρόκειται για κάποιο λάθος...
-Λάθος; Χε χε... Μήπως σου λέει κάτι το "Τόνη Μπάτζιο";... Τελείωσαν τα ψέματα φίλε, συλλαμβάνεσαι!

Ο Αντώνης Μπάτζος χαμήλωσε το κεφάλι. Όλα ήταν πλέον χαμένα.
-Είχα ακούσει ότι είστε ιδιοφυία Επιθεωρητά, αλλά πείτε μου, πώς με βρήκατε;
-Είναι απλό Αντώνη Μπάτζο, είναι πολύ απλό. Ακολούθησα μία από τις παλιές καλές αρχές της επιστήμης μου:

Ο εγκληματίας υπογράφει πάντα τα εγκλήματά του!

Υ.Γ.
1. Το διήγημα αυτό ανήκει σε ένα νέο λογοτεχνικό είδος που φιλοδοξώ να ονομάσω semi fiction/semi documentary.
2. Συγνώμη Αντώνη, ελπίζω να μη θυμώσεις, όλοι ξέρουμε ότι είσαι γαμάτος μάστορας, αλλά βρε πασάκα μου, αυτήν τη συνήθεια να υπογράφεις τις σέλες με ιταλοποιημένο επίθετο, τι τη θέλεις?
3. Άμα πιάσω κανέναν να μου πειράζει τη σέλα, θα του κόψω τον κώλο φέτες ψιλές.
4. Τελικά ποιος λέτε να μου την έκανε τη ζημιά;;;

.

Αναμείνατε... Τα καλύτερα έρχονται...

Είναι γεγονός ότι οι περίφημες εκδόσεις kalokerisapilas που τόσο πολύ αγαπήθηκαν από το κοινό του aimof.blogspot.com αλλά και από το κοινό χιλιάδων άλλων μπλογκς, βρίσκονται σε δημιουργικό οργασμό.

Έτσι λοιπόν, βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουν ότι όπως ακριβώς είχαν εξαγγείλει προ έτους και τηρώντας με ευλάβεια το εκδοτικό τους πρόγραμμα, θα φέρουν πολύ σύντομα στη ζωή το περίφημο βιβλίο της Σεράτια Μαρκέσενς "11 poems for uncommon girls and one for an incredibly common one"

(ε... ναι... η αλήθεια είναι ότι είχαμε πει για Φεβρουάριο του 2008, δεν πιστεύω να περίμενε κανένας όρθιος...)


Θέλοντας όμως να αποζημιώσει το φανατικό του κοινό, ο περίφημος εκδοτικός οίκος προαναγγέλλει από αυτή τη θέση τη νέα του συνεργασία, το νέο αστέρι του εικοσιπενταγράμμου, τη Λόλα Όμπρε, της οποίας η ποιητική συλλογή θα στολίσει σύντομα το νεοελληνικό λογοτεχνικό στερέωμα.

Πάρ'τε μια ιδέα:

Λόλα Όμπρε

11 ποιήματα

για έναν χωρισμό

που δεν τιτλοφορείται ως τέτοιος

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ

Το κορίτσι μου μια μέρα

γύρισε σπίτι με μελανιές στα γόνατα

δεν έπεσε απ’ το ποδήλατο

δεν έπεσε στην σκάλα

την έδεσε η δασκάλα της

Το κορίτσι μου μια μέρα

δεν ήθελε να γυρίσει σπίτι

δεν ήταν στη δασκάλα της

δεν ήταν με παρέα

δέθηκε μόνη της

Το κορίτσι μου συνέχισε

να μην έρχεται σπίτι

να γεμίζει μελανιές

και να δένεται

μόνη της, με παρέα

δεν ξέρω, δεν με νοιάζει

Ένα με νοιάζει μόνο

είναι σωστό να την λέω

κορίτσι μου;

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟ

Τα λουλούδια ανθίζουν

τα πουλιά κελαηδούν

η γη γιορτάζει

και το μωρό μου με άφησε

στις πιο μεγάλες καύλες

Κύριε Μέρφη

ε κύριε Μέρφη

προτιμώ να μου πέσει

η φέτα με τη μαρμελάδα

.
Υ.Γ.

Έρχονται νέες εκδόσεις, το πρόταγμα είναι γνωστό, τα βιβλία διακινούνται χωρίς αντίτιμο, όπερ σημαίνει ετοιμαστείτε να βάλετε το χέρι στην τσέπη για να αυτοστηριχτούν τα αυτοστήριχτα, έτσι;

Όχι μόνο μπουχαχά και βόλτες στο ίντερνετ, όλα κι όλα...

ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ

Συνεχίζοντας την παράδοση αυτού του μπλογκ, που μας θέλει πρώτους στη μάχη ενάντια σε όσους καπηλεύονται την ελληνική ιστορία, προσθέτουμε μία ακόμη γροθιά στα απαίσια και αποτροπιαστικά μούτρα των εθνικών μας εχθρών.
----------------------------------------------------------


Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων
(Κυριακή 31/5/08)

Νέα συνταρακτική ανακάλυψη των ελλήνων αρχαιολόγων και μουσικολόγων έρχεται να κλονίσει τις ήδη τεταμένες ελληνοϊαπωνικές σχέσεις αλλά και να δώσει οριστικό χτύπημα στις αμφιβολίες για την ελληνικότητα του λεγόμενου "ιαπωνικού" πολιτισμού. Η νέα ανακάλυψη ανακοινώθηκε εχθές σε αρχαιολογικό συνέδριο στο Καμποχώρι Ημαθίας και αποδεικνύει περίτρανα ότι η δυναστεία Kamakura Shogunate (1192-1333μ.χ.), ιδρύθηκε από έλληνες αποίκους, επιγόνους των επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Η ανακάλυψη αφορά στην αποκωδικοποίηση της ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ μουσικής παρτιτούρας αυτής της περιόδου και σύμφωνα με τους αναλυτές θα προκαλέσει νέο διπλωματικό επεισόδιο και θα οδηγήσει σε αδιέξοδο τις σχέσεις Αθήνας-Τόκιο.

Να σημειώσουμε εδώ ότι οι σχέσεις των δύο χωρών δέχτηκαν ήδη το πρώτο σοβαρό χτύπημα στις αρχές Μαϊου 2008, όταν σε γνωστή ιστοσελίδα του Διαδικτύου αναρτήθηκε οπτικοακουστικό υλικό, το οποίο απεδείκνυε ότι το περίφημο "ιαπωνικό" τραγούδι Το λουλούδι της σφαγής (The flower of Carnage), είναι στην πραγματικότητα ελληνικό δημοτικό τραγούδι της τάβλας, εκδοχή που χλευάστηκε εντονότατα από Ιάπωνες ιστορικούς και μουσικολόγους. Ωστόσο, η αποκρυπτογράφηση της παρτιτούρας από τους έλληνες αρχαιολόγους και η ακριβής καταγραφή των συγχορδιών για κιθάρα από τους μουσικολόγους του περίφημου aimof.blogspot.com (βλ. ντοκουμέντο), δεν αφήνουν πλέον καμία απολύτως αμφιβολία.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η παρτιτούρα παραδόθηκε σε γνωστό μακεδόνα μαέστρο και θα παρουσιαστεί στο μουσικόφιλο κοινό στα μέσα Ιουνίου από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τον εορτασμό των γενεθλίων του Μεγάλου Στρατηλάτη.

Ας είμαστε λοιπόν όλοι εκεί.

Για να μας ακούσει ο κάθε καπηλευτής της μεγάλης ελληνικής ιστορίας μας.

Για να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί, ως τα πέρατα της γης:


"Ιαπωνία ξακουστή
του Αλεξάντρου η χώρα..."



και τα συναφή

Υ.Γ.

1. Για όποιον/α θέλει, οι στίχοι και οι συγχορδίες καθαρογραμμένοι, βρίσκονται στο www.disobey.net/aimofilia/krasaki.doc

2. Το πασίγνωστο πλέον video (αν δεν το έχετε δει, σπεύσατε) βρίσκεται εδώ.

Άντε μη σηκωθώ να πάω στο Παπουνάνε.

Υποφέρουν οι στίχοι. Συχνά. Με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Ο πιο κλασικός βρίσκεται στα χέρια των ποιητών, όμως εδώ δεν θα μας απασχολήσει αυτό το ζήτημα. Οι ποιητές ας τυραννάν την ποίηση όσο θέλουν, στο κάτω κάτω αυτή φταίει, ας μην τους έκανε παρέα. Άσε που ποιοι είμαστε εμείς στο φινάλε, για να μιλήσουμε επ' αυτού...


Όμως είναι αλήθεια, ότι συχνότερα οι στίχοι υποφέρουν στο στόμα των επίδοξων απομνημονευτών τους. Παρανοήσεις, παρανοήσεις, παρανοήσεις. Κι όταν αρχίζουν και τα τραγουδίσματα, εκεί πια το κακό θεριεύει και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.

Τι να κάνεις όμως... Είμεθα όλοι κομιστές του κόσμου μας, του συνειδητού και του ασυνειδήτου. Κι όπως πολύ σωστά παρατήρησε και η μαιτρές της ψυχανάλυσης Φρόσω Μπ., με τα υλικά αυτού του κόσμου αναπλάθει ο καθένας από εμάς τους στίχους που ακούει, στη δική του μοναδική εκδοχή.

Πολλές λοιπόν και διαφορετικές οι αιτίες αυτών των παρανοήσεων. Ένα χαλαρό 67% του ελληνόφωνου πληθυσμού (εντός και εκτός Νοτίου Ιταλίας), τραγουδά το "αραπίνες λάγνες ερωτιάρες" ως "αραπίνες μαύρες ερωτιάρες", αδιαφορώντας πλήρως για την έλλειψη οποιασδήποτε επιστημονικής καταγραφής κάποιας άσπρης αραπίνας [καταγραφή που, εδώ που τα λέμε, θα δικαίωνε τον στιχουργό, εξ αντιδιαστολής]. Κι εμείς τι θα κάνουμε; Θα πούμε ότι αυτό το 67% διέπεται από βαθύ ρατσισμό; Ε, όχι, ένα τέτοιο συμπέρασμα θα ήταν τουλάχιστον άδικο...

Μετά από τριετή έρευνα, η οποία διεξήχθη με απόλυτη μυστικότητα από τους συνεργάτες-ερευνητές του aimof.blogspot.com, ανάμεσα σε ένα απολύτως αξιόπιστο και τυχαίο δείγμα κολλητών φίλων, ήρθε η ώρα να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα:

ΕΙΔΗ ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΩΝ
(συνοδεύονται από πιθανή ερμηνεία)


-Ομόηχη του αστικού κέντρου

Ο στίχος "άνοιξ' το παραθύρι σου, ξανθέ βασιλικέ μου"

έγινε "άνοιξ' το παραθύρι σου, ξανθέ Βασίλη γιέ μου"

[προφανώς από παντελή έλλειψη παραστάσεων βασιλικού στο παραθύρι]


-Ομόηχη με οικο-ευαισθησίες

Ο στίχος "καμαρούλα μια σταλιά, δύο επί τρία"

έγινε "τα μαρούλια μια σταλιά / δύο επί τρία"

[εδώ που τα λέμε χάλια λέξη η "καμαρούλα", ορθή η επέμβαση...]

............ομοίως

Ο στίχος "Θά 'ναι σαν να μπαίνει η άνοιξη"

έγινε "Θά΄ναι σαν αμπέλι η άνοιξη"

[έχει και κάτι από Ελύτη, όχι;]


-Ομόηχη προς το ποιητικότερον

ο στίχος "somebody put something in my drink"

έγινε "somebody put something in my dream"

[ενδεχομένως λόγω βαθιάς ονειροπόλου φύσεως, πάντως πολύ καλύτερο!]


-Ομόηχη ανιστόρητη

Ο στίχος "δεν έχεις διόλου μπέσα" [για τον κοροϊδοΜουσολίνη]

έγινε "δεν έχεις δυο λουμπέσα"

[ανύπαρκτη νομισματική μονάδα του μεσοπολέμου]


-Ομόηχη αναιτιολόγητη

Ο στίχος "λιωμένο παγωτό, κολλάει στο χέρι"

έγινε "λιωμένο πάγο τρώω, κολλάει στο χέρι"

[το ζήτημα βέβαια είναι, ποιος είναι πλέον αυτός που κολλάει στο χέρι]


-Περίπου ομόηχη αλλά κοινωνικά αναμενόμενη

Ο στίχος "κερνούσες ούζα και κονιάκ στα καφενεία"

έγινε "περνούσες σούζα και κωλιά στα καφενεία"

[πιθανότατα λόγω περιορισμένου κοινωνικού κύκλου, αποτελούμενου αποκλειστικά από καγκούρια]


-Ομόηχη αλλά ελάχιστα κοινωνικά αναμενόμενη

Ο στίχος "Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους"

έγινε "Θέλει κι οι ζωντανοί να πίνουν το αίμα τους"

[πιθανώς από κακή εμπειρία λόγω προηγούμενης αιμοδοσίας, δηλ στο υποσυνείδητο "κάλιο να το πιω παρά να σας το δώσω κουφάλες"]


-Ομόηχη αλλά ούτε κοινωνικά ούτε στιχουργικά αναμενόμενη

Ο ίδιος στίχος "Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους"

έγινε "Θέλει κι η Ζωντανίνα, πίνουν το αίμα τους"

[όπου η "Ζωντανίνα" είναι κάποιο είδος αιμοβόρικου μικροοργανισμού, το οποίο από άγνωστη γλωσσολογική αιτία συναντάται στον πληθυντικό αριθμό.]


-Ούτε ομόηχη, ούτε αναμενόμενη [ή αλλιώς "ακούω ό,τι γουστάρω"]

Ο στίχος "η λαμαρίνα, η λαμαρίνα όλα τα σβήνει"

έγινε "Η λαμαρίνα, η λαμαρίνα, η λαμαριώ"

[χωρίς να τηρεί κανέναν απολύτως κανόνα / μόνη προφανής, η αναλογία με το "η μαργαρίτα, η μαργαρώ"]

---


Δεν ξέρω, δεν ξέρω... Γελάω πολύ με όλα αυτά. Ναι ναι, συνήθως γελάω, αν και μερικές φορές λυπάμαι τόσο, που τι να πω δεν ξέρω... Κάτι τέτοιες λοιπόν στιγμές, σκέφτομαι μήπως κάνω σαν εκείνο το συμμαθητή του Χάρη, στο 3ο Λύκειο Αμαρουσίου, που του είχε πει κάποτε, απηυδισμένος από τις πανελλαδικές:


-Άσε ρε, άντε μην τα βροντήξω όλα και πάω στο Παπουνάνε!

- Που θα πας;

- Στο Παπουνάνε ρε! Εκεί που λέει και το τραγούδι:

"Στο Παπουνάνε
θα
σημάνουν
οι καμπάνες..."

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Υ.Γ.

1. Όχι πως δεν το πήρατε πρέφα, αλλά εννοείται ότι περιμένουμε πώς και πώς τις δικές σας παρανοήσεις. Όχι τι, έτσι θα τη βγάλετε;

2. Karadimo, eat my dust.

.

Eco-Painting

"Εσύ μεγάλε Κριτικέ
που ξέρεις από Τέχνη,
για δες αυτούς τους πίνακες
και βρες τον καλλιτέχνη.











Βίλεμ ντε Κούνινγκ είναι αυτό;
Ή Τζάκσον Πόλοκ ίσως;
Μήπως δεν αναγνώρισες
το αβυσσαλέο του μίσος;"











Ο Κριτικός εσάστισε:
"Μα τι Φωνή είν' ετούτη
που εγκαλεί την τέχνη μου
σαν νά' ναι μπαλαμούτι;"











Μα όπως ετράπη σε φυγή
κι όπως παραμιλούσε,
είδε πως πλάι στη θάλασσα
μονάχος περπατούσε.











Κι αυτό λοιπόν που ενόμιζε
για εξπρεσιονισμό,
ήταν κουράδες πλέουσες
εις τον Θερμαϊκό.






[στο βάθος θα προσέξατε
τον Πύργο τον Λευκό]

.

www.nisafi.com

.
Από τον τρολέα ένα απίθανο ποιηματάκι, κούντ'ντ μπη μπέττερ, φορ δε μόμεντ!
Ο τίτλος δικός μου, τα σχόλια (όπως πάντα) δικά σας...

ΝΙΣΑΦΙ

κοιτάζω τ' αστέρια και βλέπω εσένα
κοιτάζω τον ήλιο και βλέπω εσένα
κοιτάζω το φεγγάρι και βλέπω εσένα

στο φινάλε λέω

κάνε λίγο στην άκρη σε παρακαλώ

.

Μεταφράζεται η ποίηση;

Έλα ντε... Πολύ δύσκολο λοιπόν ΚΑΙ το σημερινό ερώτημα. Και όπως πάντα, το μπλογκ μας, έχει έτοιμη την απάντηση, πριν από σας, για σας.



Χάρη στη νέα μέθοδο (βλ. φωτό) που επινοήθηκε από την επιστημονική ομάδα του aimof.blogspot.com, μπορείτε μέσα σε λίγα λεπτά να ξέρετε με απόλυτη ασφάλεια αν η απάντηση είναι "ναι" ή "όχι" χωρίς να χρειάζεται να αγωνιάτε μέχρι το επόμενο ραντεβού με τον γιατρό σας.

Κάντε λοιπόν σήμερα, το απλό τεστ των πέντε βημάτων.


Θα χρειαστείτε τα εξής υλικά:

.1 τετράστιχο
.1 μολύβι
.μερικά λευκά χαρτιά
.2 μεταφραστές
.1 κριτικό λογοτεχνίας
.μερικούς φίλους
(για να γιορτάσετε το αποτέλεσμα)


ΒΗΜΑ 1ο
Βρίσκουμε ένα ελληνικό τετράστιχο, πολύ γνωστό και κατά προτίμηση έμμετρο [ώστε μετά την απώλεια του μέτρου κατά τη διαδικασία της μετάφρασης, να φανούν εντονότερα τα αποτελέσματα]

ΒΗΜΑ 2ο
Παίρνουμε τον πρώτο μεταφραστή (φροντίζουμε να σκαμπάζει πέντε πράγματα από ποίηση), του δίνουμε το μολύβι, το τετράστιχο και ένα λευκό χαρτί και του ζητάμε να μεταφράσει το κείμενο από τα ελληνικά προς τα αγγλικά.

ΒΗΜΑ 3ο
Παίρνουμε το καινούριο αγγλικό κείμενο και το μολύβι από τον πρώτο μεταφραστή, τα δίνουμε στον δεύτερο μεταφραστή (που δεν γνωρίζει τη διαδικασία που προηγήθηκε) και του ζητάμε να μεταφράσει αυτό το κείμενο από τα αγγλικά στα ελληνικά.

ΒΗΜΑ 4ο
Παίρνουμε το νέο κείμενο και το μολύβι από τον δεύτερο μεταφραστή, κρατάμε το μολύβι και δίνουμε το κείμενο στον κριτικό λογοτεχνίας, ρωτώντας τον αν το αναγνωρίζει.

ΒΗΜΑ 5ο
Ανοίγει η πόρτα, μπαίνουν μερικοί φίλοι φωνάζοντας "Σαρπράιζ" και το πάρτυ ξεκινάει.

---

Ας περάσουμε τώρα να δούμε μία από τις χιλιάδες εφαρμογές της θαυμάσιας αυτής επινόησης, στο αδυσώπητο πεδίο της πραγματικής ζωής (τα βήματα σε αντίστροφη σειρά):

Ο κριτικός λογοτεχνίας πήρε στα χέρια του αυτό το ποίημα:

Του έρωτα οι δωσίλογοι
πρέπει ένοχοι να κρίνονται
όταν με βία εισέρχονται
στις πύλες της καρδιάς

Δεν το αναγνώρισε. Κι όμως, ήταν η πιστή μετάφραση που έκανε ο δεύτερος μεταφραστής από το

The traitors of love
should be condemned
when they break through
the gates of heart

που ήταν η πιστή μετάφραση που έκανε ο πρώτος μεταφραστής από το

Της αγάπης τους προδότες
να καταδικάζουν
όταν της καρδιάς τις πόρτες
τις παραβιάζουν.

Και στο σημείο αυτό μπήκαν οι Φίλοι φωνάζοντας "Σαρπράιζ!" και συνεχίσαμε όλοι μαζί στο ρεφρέν:

Να 'χαν οι καρδιές αμπάρες
να κλειδαμπαρώνουν
να μην ξανακάνουν χάρες
όταν τις πληγώνουν.



.
.
.
χαμός έγινε
.
.

Ξερόλας VS Σταλεγάκια

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, ιδού λοιπόν ενώπιόν Σας ακόμη ένα τιτάνιο δίλημμα, να 'χετε να ασχολείστε τις επόμενες ημέρες. Υγιαίνετε!


So far, so close.
Ο Ξερόλας και ο Σταλεγάκιας.
Γνωστοί φορείς της απόλυτης αλήθειας.
Με τις δικές του ιδιαιτερότητες ο καθένας.

Χιλιάδες φορές μας έχουν ταλαιπωρήσει/
εκνευρίσει/
εξαγριώσει/

Χιλιάδες.



Ο ΞΕΡΟΛΑΣ

(επιστ. Παντογνώστης ο κοινός, λατ. xerolas communis)

Ο Ξερόλας τα ξέρει όλα.
Χαμογελάει με το που ξεκινάς να μιλάς.
Mέσα σε λίγα δευτερόλεπτα σε διακόπτει. Για πάντα.
Τα επόμενα δέκα λεπτά σου παραθέτει εφτακόσιες περιττές πληροφορίες για το ζήτημα που τόλμησες να εκστομίσεις μπροστά του.

Έχει ασχοληθεί από δεκαετίας με τους τετράχρονους αερόψυκτους βενζινοκινητήρες.
Ξέρει καλύτερα από τον καθένα τους πόνους της γέννας.
Έχει πάει πάνω από τρεις φορές στα μέρη που πήγες φέτος το καλοκαίρι, μόνο που αυτός είχε μαζί του κάποιον ντόπιο που του έδειξε τα "κρυφά" κατατόπια.
Στο γυμνάσιο δεν άκουγε μπρέηκ ντανς , όπως οι φλώροι. Άκουγε ελέκτρικ μπουγκαλού, που ήταν "άλλη φάση".

Ο Ξερόλας είναι κάτι σαν τον τριαδικό θεό.

Υπήρχε από πάντα /
βρισκόταν παντού /

και ως εκ τούτου ξέρει την απάντηση στην ερώτηση που δεν πρόλαβες ακόμη να του θέσεις.

Ο ΣΤΑΛΕΓΑΚΙΑΣ

(επιστ. Προλέξας ο μνημονικός, λατ. cariolis cariolis)

Ο Σταλεγάκιας είναι πολύ διαφορετικός.
Σ' ακούει προσεχτικά, δεν σε διακόπτει ποτέ. Κουνάει μόνο το κεφάλι πάνω - κάτω.
Όσο προχωράς στην αφήγηση, σφίγγει τα χείλια, ψιλοδαγκώνεται, ανασηκώνει το φρύδι.
Λίγο πριν το τέλος σε κοιτάζει κατάματα και αναφωνεί:
"Εμ, στά 'λεγα εγώ...".

Ο Σταλεγάκιας είναι κάτι σαν τη νέμεση στην αρχαία τραγωδία. Σου την έχει στημένη στη γωνία και σου παίζει τη μπινιά λίγο πριν το φινάλε...






---------------------

Ίσως φαίνεται δύσκολο να πει κανείς ποιος είναι χειρότερος.

Ωστόσο...

ΜΠΟΡΕΙ ΜΕΝ ο Ξερόλας να είναι υπερφίαλος και μεγκαπρήχτης
ΑΛΛΑ συχνά είναι χαριτωμένος.

Ο Σταλεγάκιας είναι πάντα σκοτεινός και ύπουλος.

ΜΠΟΡΕΙ ΜΕΝ ο Ξερόλας να είναι επιδειξιομανής και ψωνάρα
ΑΛΛΑ συχνά θέλει πραγματικά να βοηθήσει.

Ο Σταλεγάκιας είναι απλώς κωλόπαιδο.

ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ

Να επιβεβαιώνεσαι με τον καημό του άλλου... Άθλιο... Το αρνούμαι.


Κι αν ακόμη /
"του τό 'χα πει" /
ίσα με πεντακόσιες χιλιάδες φορές /
θα κάνω μόκο /
θα κρατηθώ /
και δεν θα την ξεστομίσω /
την άτιμη ατάκα /

Γιατί αυτή η ατάκα /
δεν βοήθησε ποτέ κανέναν/



Ποτέ και πουθενά.



---

Υ.Γ.

1. Οι περισσότεροι φίλοι και φίλες που συζήτησα μέχρι στιγμής το ζήτημα, λένε ότι μισώ τον Σταλεγάκια διότι κατά περιόδους έχω υπάρξει ο ίδιος απίστευτα εκνευριστικός Ξερόλας... Ενδεχομένως. Πάντως για Σταλεγάκια δεν με κατηγόρησε κανένας, κάτι είναι κι αυτό, ε;

2. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική. Σε περίπτωση που σταματήσει μεταξύ δύο ορόφων, αερίζεται καλώς και ουδείς κίνδυνος υπάρχει.

3. Φοβερή καλτιά το ελέκτρικ μπουγκαλού;

.

μωρό μου

.
.
.
χρόνια σου πολλά




πότε κι όλας

έγινες τεσσάρων;
.
.

.
.

http://wikimapia.org/1477917/gr/

.

Η αναπαράσταση για αρχάριους

.


αναρωτιέμαι / τι στ' αλήθεια να συνέβη /

κείνη τη μέρα / στην ψυχή του σχεδιαστή /

που πρώτος σκέφτηκε / σ' έναν καθρέφτη απάνω /

να βάλει αυτή / την επιτύμβια επιγραφή :

βέβαια, ίσως να τό' κανε / απλώς για τη μαμά του /

που χρόνια τώρα / του ροκάνιζε τ' αυτιά:

αφού παιδί μου / θα δουλέψεις στην TOYOTA /

τι το πληρώνω / το PhD στον Baudrillard;

.

Γαμώ την άλγεβρα Boole (ή "Ζήτω η γαλλική κουλτούρα")

Στον αφρό σας έχω βρε αφιλότιμοι! Από την ημέρα που άνοιξε το μπλογκ, όλο ανακαλύπτω καινούρια συνταρακτικά πράγματα και αντί να τα κρατήσω για την party μου, τα μοιράζομαι μαζί σας... Και το "ευχαριστώ"...; Πικρόχολα σχόλια και μπηχτές... Ας είναι, ας είναι... Άφες αυτοίς... Ου γαρίδασι τι ποιούσι...


Σαββατοκύριακο/ έκλεισες το γραφείο/ μονοήμερη απόδραση/ λέμε τώρα... Γρήγορα στο αυτοκίνητο και σε δυόμισι ωρίτσες βρίσκεσαι σε κάποιον εφήμερο κοντινό παράδεισο. Ξαπλώνεις στον αγρό/ τα πουλάκια τιτιβίζουν/ ξαφνικά μια τρομερή σκέψη περνάει από το μυαλό σου. Με μια αποφασιστική κίνηση, απλώνεις το χέρι και ξεπατώνεις την πιο κοντινή μαργαρίτα.

- Γιατί κύριος; Τι σε έφταιξε το καϋμένο το λουλουδάκι; Ε;

-Σόρυ παιδιά, δεν είναι ότι δεν με νοιάζει το περιβάλλον, τουναντίον, κάθε Δευτέρα ανακυκλώνω όλα τα ένθετα... Όμως "κάπου βαθειά μέσ' στην καρδιά, έχω μεγάλο τον νταλκά" και το πτώμα αυτής της άτυχης μαργαρίτας είναι δυστυχώς το απαραίτητο συστατικό για την οιωνοσκοπία μου.

Καλά το καταλάβατε.
Πρόκειται να εκτελέσω το το περίφημο πείραμα "Μ'αγαπά - δεν μ'αγαπά"...


Δοκιμάστε το και σεις:

Πρόκειται για μία πολύ απλή διαδικασία. Το σκίτσο δεξιά ( κατά κει --> για όσους έχουν προβλήματα προσανατολισμού) δείχνει πώς γίνεται: Ξεριζώνουμε μια μαργαρίτα, τραβάμε το πρώτο πέταλο και λέμε "Μ'αγαπά!". Τραβάμε το δεύτερο και λέμε "Δεν μ'αγαπά!". Τραβάμε το τρίτο και ξαναλέμε "Μ'αγαπά!". Τραβάμε το τέταρτο και ξαναλέμε "Δεν μ' αγαπά!". Τραβάμε το πέμπτο και ξανα-ματα-λέμε (σωστά μαντέψατε) "Μ'αγαπά!". Και ούτω καθεξής...

Κάποτε με το καλό τελειώνουν τα πέταλα και εν ολίγοις τελειώνει το παιχνίδι. Ό,τι πούμε τελευταίο, αυτό ισχύει. Σας προειδοποιώ, πριν το παίξετε, ετοιμαστείτε για την πραγματική αλήθεια διότι το παιχνίδι ισχύει 100%, είναι άλλωστε γνωστό ότι το παραδέχεται ΚΑΙ η επιστήμη ΚΑΙ η εκκλησία...

----------

Έτσι λοιπόν έχουν τα πράματα. Δύο καταστάσεις. ON/OFF. Έτσι κάπως τα σκέφτηκε και ο George Boole και έκανε εκείνη την περίφημη άλγεβρα πάνω στην οποία στηρίχτηκαν και οι κομπιούτορες, εκείνη με τις λογικές πύλες και τους πίνακες αλήθειας ... Περνάει ρεύμα / Δεν περνάει ρεύμα... Άμα περνάει βάλε "1", αν δεν περνάει βάλε "0".

Και έτσι κάπως σκέφτονταν πάντοτε και όλοι οι μπάσταρδοι του πλανήτη... Kαι τσουβαλιάζανε τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες: Πιστεύει στο θεό / Δεν πιστεύει. Υπακούει στον αφέντη / Δεν υπακούει. Έχει χαρτιά / Δεν έχει.

------------

Απελπίζομαι καθολικά. Δεν μπορεί όλοι να κάνουν το ίδιο. Ψάχνω να βρω τα μοντέλα και σε άλλους πολιτισμούς. Σκατά. Τα ίδια παντού.




Το αγγλικό μοντέλο: She loves me / She loves me not

To ισπανικό: Me quiere / No me quiere

Το σουηδικό: Älskar / Älskar inte




Και πάνω που είμαι έτοιμος να τα παρατήσω, λέω να τσεκάρω και το γαλλικό...
Ωχ... Αμάν... Έχει γούστο...
Ναι, ναι, ναι, ΝΑΙ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!!!

EUREKAAAAAA!!!!

Μάλιστα κυρίες και κύριοι, μάλιστα, η γαλλική κουλτούρα αρνήθηκε να καθυποταχτεί στον Bill Gates και τα τσιράκια του. Αρνήθηκε να χωρέσει έναν ολόκληρο κόσμο σε δύο βρωμονούμερα. Σκατά στο δυαδικό σύστημα λοιπόν, σκατά στο μανιχαϊσμό, σκατά γενικώς...

Ζήτω το πενταδικό!


Και ιδού το θαυμάσιο γαλλικό μοντέλο των πέντε απαντήσεων:



A. elle m'aime un peu : (μ'αγαπάει λιγουλάκι)

B. beaucoup : (πολύ)

C. passionnément : (με πάθος)

D. à la folie : (με τρέλα)

E. pas du tout : (καθόλου)




Ναι ρε, τέσσερα καλά κι ένα κακό / Ναι, ρε, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία / Ευτυχώς / Ευτυχώς, υπάρχουν και οι γάλλοι / Το παραδέχονται και οι Beatles / Πριν φύγετε, ακούστε την απόδειξη:

www.disobey.net/aimofilia/The Beatles - Hommage à la Marseillaise



Υστερόγραφα

1. Πολύ σωστά παρατήρησε ο Στέργιος ότι, ναι μεν το γαλλικό μοντέλο είναι θαυμάσιο με τις πολλές ελπίδες του αλλά, αν σου κάτσει το "pas du tout", ο πόνος πρέπει να είναι αβάσταχτος...

2. Δεν θα ανεχτώ εξυπνακίστικα σχόλια του τύπου "Πώς ξερουμε ποιο είναι το πρώτο πέταλο της μαργαρίτας για να ξεκινήσουμε από αυτό;"

3. Όποιος διεστραμμένος σκεφτεί ότι αυτό το post είναι μια παραβολή για το τέλος του δικοματισμού και την προώθηση του μοντέλου των πέντε κομμάτων στην ελληνική βουλή, να έρθει τη Δευτέρα με τον κηδεμόνα του.

Στην παγίδα του Νόμου

Στη δεκαετία του '80 ήταν εξαιρετικά δημοφιλές ένα "παιχνίδι" σε στυλ πυραμίδας με επιστολές. Σου ερχόταν ένα γράμμα (με το παραδοσιακό ταχυδρομείο, εννοείται - μιλάμε για έτη σαν το 1984 όπου, για να παίξω κάτι σαν packman στο κομπιούτερ μου ονόματι TI/99-4A, έπρεπε να αντιγράψω 7 σελίδες listing από το περιοδικό Pixel σε φρικτή BASIC) το οποίο έλεγε ότι πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να στείλεις αυτό το γράμμα σε 7 φίλους σου μέσα σε 7 μέρες και τότε θα ευτυχήσεις, θα κερδίσεις το λαχείο, θα βρεις γυναίκα από τα Λεχαινά της Ηλείας και άλλα τέτοια καλά, ΕΝΩ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ θα σε πατήσει νταλίκα, θα σου καεί το βίντεο (τότε επίσης δεν υπήρχαν DVD) και πολλά άλλα τέτοια κακά.

Πέρασαν χρόνια και ζαμάνια από τότε (αν και είναι γνωστό ότι κανείς δεν ξέρει πόσο ακριβώς διαρκεί ένα ζαμάνι) και ξανάπεσα πάνω σε μια παρόμοια πρακτική, με e-mails αυτή τη φορά. Πρόκειται για μηνύματα που διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις (τα λεγόμενα "hoaxes") και προειδοποιούν για ανύπαρκτους υιούς που ανάβουν "ολυμπιακές δάδες" και καιν υπολογιστές (βάλτε σε ψαχτήρι το "olympic torch hoax") ή καλούν σε καμπάνιες ευαισθητοποίησης για τρομακτικά αλλά εντελώς ανύπαρκτα ζητήματα (ψάξτε το "bonsai kitten hoax"). Και πάλι έπρεπε να αναμεταδώσουμε το μήνυμα, αυτή τη φορά σε όσους περισσότερους μπορούσαμε, μπας και σωθεί ο κόσμος...

Και να που τώρα ξανα-ματα-έπεσα σε μια νέα μορφή αυτού του παιχνιδιού. Έλαβα λοιπόν κι εγώ από το αξιότιμον blog "bewley brothers" την πρόσκληση γι αυτό το μπλογκοπαίχνιδο... Θα το έχετε ακούσει, απλώνεις το χέρι σου, πιάνεις το πιο κοντινό βιβλίο, το ανοίγεις στη σελίδα 123, πηγαίνεις στην πέμπτη περίοδο και αναρτάς τις τρεις επόμενες... Και μετά καλείς άλλα πέντε blogs να κάνουν το ίδιο. Κάπως πιο εκλεπτυσμένη και πιο λογοτεχνική η version του παιχνιδιού αυτή τη φορά και κυρίως χωρίς απειλές και καταστροφολογίες...

[...]

ΟΜΩΣ, όμως, όμως... όποιος αντί να δουλεύει στο γραφείο του, χαζεύει στα blogs και παίζει μπλογκοπαίχνιδα, κινδυνεύει να τον τσιμπήσει το χέρι του Νόμου. Κι όπως μπορεί να καταλάβει ο καθείς στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε, τσιμπάει άσχημα το άτιμο... Αυτό λοιπόν έπαθα κι εγώ. Ιδού το αποτέλεσμα από τη σελίδα 123 του κοντινότερου αυτή τη στιγμή βιβλίου (βάζω και τα scan-αρίσματα διότι ποιος θα με πιστέψει...):


"Καλώς καταδικάστηκαν για απόπειρα ζωοκλοπής κατά συναυτουργία οι αφαιρέσαντες από κοινού 6 αρνιά από ποιμνιοστάσιο, τα οποία ενώ τα μετέφεραν για να τα κρύψουν συναντήθηκαν τυχαία με χωροφύλακες, τα εγκατέλειψαν και τράπηκαν σε φυγή (ΑΠ.758/ 1986 Ποιν.Χρον. ΛΣΤ 739).
Αιτιολογημένη η καταδίκη για απόπειρα απάτης του τοποθετήσαντος τσιμεντόλιθους στο φορτηγό, για να εμφανίσει μικρότερο το βάρος των αγορασθέντων ζώων σε βάρος του πωλητή (ΑΠ 1166/ 1978 Ποιν.Χρον ΚΘ 276).
Η βολή με κυνηγετικό όπλο από πολύ κοντινή απόσταση κατά του παθόντα, η οποία όμως δεν τον έπληξε σε καίριο σημείο εξαιτίας του σκότους που επικρατούσε, μαρτυρεί την ανθρωποκτόνο πρόθεση του δράστη (Συμ. ΑΠ 1068/1979 Ποιν.Χρον. Λ' 151)"

[...]



Άντε λοιπόν, να καλέσω κι εγώ τους/τις

εργαλείο,
αρσενλουμπεν,
novisant,
αιωνιοδευτερόλεπτο,
sminefa


(σας έβαλα σε μπελά;)
.