Στη δεκαετία του '80 ήταν εξαιρετικά δημοφιλές ένα "παιχνίδι" σε στυλ πυραμίδας με επιστολές. Σου ερχόταν ένα γράμμα (με το παραδοσιακό ταχυδρομείο, εννοείται - μιλάμε για έτη σαν το 1984 όπου, για να παίξω κάτι σαν packman στο κομπιούτερ μου ονόματι TI/99-4A, έπρεπε να αντιγράψω 7 σελίδες listing από το περιοδικό Pixel σε φρικτή BASIC) το οποίο έλεγε ότι πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να στείλεις αυτό το γράμμα σε 7 φίλους σου μέσα σε 7 μέρες και τότε θα ευτυχήσεις, θα κερδίσεις το λαχείο, θα βρεις γυναίκα από τα Λεχαινά της Ηλείας και άλλα τέτοια καλά, ΕΝΩ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ θα σε πατήσει νταλίκα, θα σου καεί το βίντεο (τότε επίσης δεν υπήρχαν DVD) και πολλά άλλα τέτοια κακά.
Πέρασαν χρόνια και ζαμάνια από τότε (αν και είναι γνωστό ότι κανείς δεν ξέρει πόσο ακριβώς διαρκεί ένα ζαμάνι) και ξανάπεσα πάνω σε μια παρόμοια πρακτική, με e-mails αυτή τη φορά. Πρόκειται για μηνύματα που διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις (τα λεγόμενα "hoaxes") και προειδοποιούν για ανύπαρκτους υιούς που ανάβουν "ολυμπιακές δάδες" και καιν υπολογιστές (βάλτε σε ψαχτήρι το "olympic torch hoax") ή καλούν σε καμπάνιες ευαισθητοποίησης για τρομακτικά αλλά εντελώς ανύπαρκτα ζητήματα (ψάξτε το "bonsai kitten hoax"). Και πάλι έπρεπε να αναμεταδώσουμε το μήνυμα, αυτή τη φορά σε όσους περισσότερους μπορούσαμε, μπας και σωθεί ο κόσμος...
Και να που τώρα ξανα-ματα-έπεσα σε μια νέα μορφή αυτού του παιχνιδιού. Έλαβα λοιπόν κι εγώ από το αξιότιμον blog "bewley brothers" την πρόσκληση γι αυτό το μπλογκοπαίχνιδο... Θα το έχετε ακούσει, απλώνεις το χέρι σου, πιάνεις το πιο κοντινό βιβλίο, το ανοίγεις στη σελίδα 123, πηγαίνεις στην πέμπτη περίοδο και αναρτάς τις τρεις επόμενες... Και μετά καλείς άλλα πέντε blogs να κάνουν το ίδιο. Κάπως πιο εκλεπτυσμένη και πιο λογοτεχνική η version του παιχνιδιού αυτή τη φορά και κυρίως χωρίς απειλές και καταστροφολογίες...
[...]
ΟΜΩΣ, όμως, όμως... όποιος αντί να δουλεύει στο γραφείο του, χαζεύει στα blogs και παίζει μπλογκοπαίχνιδα, κινδυνεύει να τον τσιμπήσει το χέρι του Νόμου. Κι όπως μπορεί να καταλάβει ο καθείς στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε, τσιμπάει άσχημα το άτιμο... Αυτό λοιπόν έπαθα κι εγώ. Ιδού το αποτέλεσμα από τη σελίδα 123 του κοντινότερου αυτή τη στιγμή βιβλίου (βάζω και τα scan-αρίσματα διότι ποιος θα με πιστέψει...):
"Καλώς καταδικάστηκαν για απόπειρα ζωοκλοπής κατά συναυτουργία οι αφαιρέσαντες από κοινού 6 αρνιά από ποιμνιοστάσιο, τα οποία ενώ τα μετέφεραν για να τα κρύψουν συναντήθηκαν τυχαία με χωροφύλακες, τα εγκατέλειψαν και τράπηκαν σε φυγή (ΑΠ.758/ 1986 Ποιν.Χρον. ΛΣΤ 739).
Αιτιολογημένη η καταδίκη για απόπειρα απάτης του τοποθετήσαντος τσιμεντόλιθους στο φορτηγό, για να εμφανίσει μικρότερο το βάρος των αγορασθέντων ζώων σε βάρος του πωλητή (ΑΠ 1166/ 1978 Ποιν.Χρον ΚΘ 276).
Η βολή με κυνηγετικό όπλο από πολύ κοντινή απόσταση κατά του παθόντα, η οποία όμως δεν τον έπληξε σε καίριο σημείο εξαιτίας του σκότους που επικρατούσε, μαρτυρεί την ανθρωποκτόνο πρόθεση του δράστη (Συμ. ΑΠ 1068/1979 Ποιν.Χρον. Λ' 151)"
[...]
Άντε λοιπόν, να καλέσω κι εγώ τους/τις
εργαλείο,
αρσενλουμπεν,
novisant,
αιωνιοδευτερόλεπτο,
sminefa
(σας έβαλα σε μπελά;)
.
Πέρασαν χρόνια και ζαμάνια από τότε (αν και είναι γνωστό ότι κανείς δεν ξέρει πόσο ακριβώς διαρκεί ένα ζαμάνι) και ξανάπεσα πάνω σε μια παρόμοια πρακτική, με e-mails αυτή τη φορά. Πρόκειται για μηνύματα που διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις (τα λεγόμενα "hoaxes") και προειδοποιούν για ανύπαρκτους υιούς που ανάβουν "ολυμπιακές δάδες" και καιν υπολογιστές (βάλτε σε ψαχτήρι το "olympic torch hoax") ή καλούν σε καμπάνιες ευαισθητοποίησης για τρομακτικά αλλά εντελώς ανύπαρκτα ζητήματα (ψάξτε το "bonsai kitten hoax"). Και πάλι έπρεπε να αναμεταδώσουμε το μήνυμα, αυτή τη φορά σε όσους περισσότερους μπορούσαμε, μπας και σωθεί ο κόσμος...
Και να που τώρα ξανα-ματα-έπεσα σε μια νέα μορφή αυτού του παιχνιδιού. Έλαβα λοιπόν κι εγώ από το αξιότιμον blog "bewley brothers" την πρόσκληση γι αυτό το μπλογκοπαίχνιδο... Θα το έχετε ακούσει, απλώνεις το χέρι σου, πιάνεις το πιο κοντινό βιβλίο, το ανοίγεις στη σελίδα 123, πηγαίνεις στην πέμπτη περίοδο και αναρτάς τις τρεις επόμενες... Και μετά καλείς άλλα πέντε blogs να κάνουν το ίδιο. Κάπως πιο εκλεπτυσμένη και πιο λογοτεχνική η version του παιχνιδιού αυτή τη φορά και κυρίως χωρίς απειλές και καταστροφολογίες...
[...]
ΟΜΩΣ, όμως, όμως... όποιος αντί να δουλεύει στο γραφείο του, χαζεύει στα blogs και παίζει μπλογκοπαίχνιδα, κινδυνεύει να τον τσιμπήσει το χέρι του Νόμου. Κι όπως μπορεί να καταλάβει ο καθείς στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε, τσιμπάει άσχημα το άτιμο... Αυτό λοιπόν έπαθα κι εγώ. Ιδού το αποτέλεσμα από τη σελίδα 123 του κοντινότερου αυτή τη στιγμή βιβλίου (βάζω και τα scan-αρίσματα διότι ποιος θα με πιστέψει...):
"Καλώς καταδικάστηκαν για απόπειρα ζωοκλοπής κατά συναυτουργία οι αφαιρέσαντες από κοινού 6 αρνιά από ποιμνιοστάσιο, τα οποία ενώ τα μετέφεραν για να τα κρύψουν συναντήθηκαν τυχαία με χωροφύλακες, τα εγκατέλειψαν και τράπηκαν σε φυγή (ΑΠ.758/ 1986 Ποιν.Χρον. ΛΣΤ 739).Αιτιολογημένη η καταδίκη για απόπειρα απάτης του τοποθετήσαντος τσιμεντόλιθους στο φορτηγό, για να εμφανίσει μικρότερο το βάρος των αγορασθέντων ζώων σε βάρος του πωλητή (ΑΠ 1166/ 1978 Ποιν.Χρον ΚΘ 276).
Η βολή με κυνηγετικό όπλο από πολύ κοντινή απόσταση κατά του παθόντα, η οποία όμως δεν τον έπληξε σε καίριο σημείο εξαιτίας του σκότους που επικρατούσε, μαρτυρεί την ανθρωποκτόνο πρόθεση του δράστη (Συμ. ΑΠ 1068/1979 Ποιν.Χρον. Λ' 151)"
[...]
Άντε λοιπόν, να καλέσω κι εγώ τους/τιςεργαλείο,
αρσενλουμπεν,
novisant,
αιωνιοδευτερόλεπτο,
sminefa
(σας έβαλα σε μπελά;)
.
