"δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνες
και η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά"
Β. Μοσχόπουλος
χρόνια συναπτά
νομίζω δεκαεπτά
έσπερνε καλαμπόκι
και θέριζε ποπ κορν
ώσπου μία μέρα
είπε φωναχτά
στ’ αλήθεια γνώριμη και τετριμμένη εικόνα
«καθώς τα πόδια του αφήναν το περβάζι»
στον τρίτο όροφο της Βήτα Δ.Ο.Υ. Τούμπας
μία κυρία όλο χάρη κι όλο νάζι
απέδιδε το ΦΠΑ
κι αν κάποιοι πέφτουν απ’ τον τρίτο
τι με νοιάζει;
4 σχόλια:
Βρε τον άνθρωπο (...) έτσι χαράμι να πάει (...) και αυτή η κακιά ούτε λίγο να μη συγκινηθεί (...) - Να δούμε όμως εσένα ποιος θα σε γλιτώσει από τον Β.Μ. όταν δει την αναφορά στο τραγούδι των πίσα.
Την ταινία "crash" την έχεις δει(την είχε απόψε στο Tv)? Νομίζω πως ταιριάζει...-κατά τη δική μου έννοια!!!
Aimofile, ti ka8esai eksw sto perbazi agori moy, mpes mesa, 8a krywseis, kai meta 8a sou kanoume entribes...kai oxi ekei pou 8es...
Ευτυχώς δηλαδή που δε μας νοιάζει. Φαντάζεσαι έναν κόσμο που όλοι θα νοιάζονταν για όλους? Φρίκη!
Γιατί η εικόνα της κυρίας που κάνει μια ηλίθια ασχολία (αλλά αναπόφευκτη) είναι τόσο αταίριαστη με την απόφαση κάποιου να διαχειριστεί ( έστω για τελευταία φορά) τον δικό του χρόνο?
Δημοσίευση σχολίου