24 Νοε 2007

Κυκλοφορεί από σήμερα η ταινία "01:26:54"

Δημοσιεύω το newsletter που βγήκε πριν από λίγο ζεστό-ζεστό...
------------

Για την αυτοοργανωμένη αντιεμπορευματική παραγωγή "01:26:54"



Από τις 26 Απριλίου έως την 1η Μαίου 2006, μια ομάδα 20 περίπου ανθρώπων (κυρίως από τις συλλογικότητες Φάμπρικα Υφανέτ, Μηχανή και +τεχνία-,) στήσαμε την παραγωγή του «01.26.54» στηριγμένοι στις αρχές της αδιαμεσολάβητης, αυτοοργανωμένης, αντιεμπορευματικής δημιουργίας. Χωρίς άδειες και σπόνσορες, με ελάχιστα τεχνικά μέσα αλλά και με την πολύτιμη βοήθεια 170 περίπου φίλων, συντρόφων και συντροφισσών, προσθέσαμε μία ακόμη ταινία στις αποσκευές ενός από τα πιο ενδιαφέροντα εγχειρήματα των καιρών μας: του αγώνα ενάντια στη βεβαιότητα της απόλυτης τάξης.

Η ταινία έχει υποτιτλιστεί σε 10 γλώσσες (+ελληνικά για προβλήματα ακοής) και έχει αναπαραχθεί σε 1700 κόπιες οι οποίες από σήμερα κυκλοφορούν και θα διανέμονται χωρίς αντίτιμο (επικοινωνήστε στο 01.26.54@disobey.net και www.disobey.net/01.26.54.).

Επίσης η ταινία ανέβηκε σήμερα (23/11) ως torrent στη διεύθυνση:

http://www.black-tracker.gr/details.php?id=170

---------------------------------------

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο Βασίλης, φανατικός κινηματογραφόφιλος και οξύ κριτικό πνεύμα, προσπαθεί να πείσει το περιβάλλον του ότι η Λένι Ρίφενσταλ, η κινηματογραφίστρια του Γ’Ράιχ, ήταν ένα υπερεκτιμημένο ατάλαντο κτήνος και όχι μία μεγάλη γυναίκα πρωτοπόρος της 7ης τέχνης. Βάζει λοιπόν στο μικροσκόπιο το «Θρίαμβο της Θέλησης», την ταινία-σταθμό της Ρίφενσταλ, και προσπαθεί να ανακαλύψει τα αισθητικά της «σφάλματα». Τα πράγματα παίρνουν βέβαια μια απρόσμενη τροπή όταν ανακαλύπτει ότι στη 1 ώρα 26 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα της ταινίας …

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ

Α’ ΠΡΟΒΟΛΗ
Κυριακή 25/11/07, 21:00
Δίπλα στη Στοά Μοδιάνο
(Είσοδος από Β.Ηρακλείου)

-----------------------------------


Υ.Γ. Και αυτό είναι το link από το πιο πάνω trailer αναμένεται να ανεβάσει στα ύψη τις πωλήσεις (…) της ταινίας.


http://www.youtube.com/watch?v=z5U5yfN-0JI

-

21 Νοε 2007

ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ

αναδημοσίευση

Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων


Τρίτη, 20 Νοεμβρίου 2007

Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε για μία ακόμη φορά στο φως ένα εύρημα από αυτά που επιβεβαιώνουν το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού στο βάθος των αιώνων. Σε ανασκαφή της ελληνιστικής περιόδου κοντά στην τοποθεσία Βαρανάσι της Ινδίας βρέθηκε παλίμψηστος μουσικός δίσκος ο οποίος χρονολογείται γύρω στο 228 π.χ. και έχει στο κέντρο του χαραγμένο τον ήλιο της Βεργίνας (βλ. φωτό). Ο παλίμψηστος αυτός δίσκος φαινομενικά περιείχε τη γνωστή ροκ επιτυχία «στέργουεη του χέβεν» αλλά μετά από ενδελεχή επεξεργασία με άνθρακα 14 φανέρωσε το πραγματικό του περιεχόμενο: μία σπάνια ηχογράφηση του αρχαιοεληνικού παραδοσιακού τραγουδιού «Όσο αξίζεις εσύ» τραγουδισμένο κατά πάσα πιθανότητα από επιγόνους του Μ. Αλεξάνδρου στην ινδική γλώσσα.

Στη συνέντευξη τύπου που έδωσε χτες το μεσημέρι στο Ν.Δελχί ο Ινδός αρχαιολόγος Ραβί Αμπγκαλάτ Σανκάρ είπε χαρακτηριστικά: «Το ελληνικό αίμα που τρέχει στις φλέβες όλων των Ινδών, μπορεί πλέον να αισθάνεται δικαιωμένο».


Επιστημονικοί κύκλοι επιβεβαιώνουν τη σημαντικότητα της ανακάλυψης, κυρίως στην κατεύθυνση της κατάρριψης δύο βασικών ανθελληνικών μύθων:

1) Το περιεχόμενο στο δίσκο τραγούδι «Όσο αξίζεις εσύ» είναι πράγματι αρχαιοελληνορθόδοξο και όχι ινδικό όπως ισχυριζόταν μέχρι πρότινος μερίδα Ινδών εθνικιστών μουσικολόγων. Πρώτη δε αναφορά του θέματος του τραγουδιού βρίσκουμε στην Ιλιάδα, στα τρυφερά λόγια της Ανδρομάχης προς τον Έκτορα (Ραψωδία Ζ):

«μο δ κε κρδιον εη σε φαμαρτοσ χθνα δμεναι·
ο
γρ τ λλη σται θαλπωρ πε ν σ γε πτμον πσπς λλ χε·»

2) Το γραμμόφωνο δεν είναι αμερικανική εφεύρεση του (διάσημου αντιγραφέα) Θωμά Έντισον αλλά αρχαιοελληνική. Άλλωστε στο ίδιο συμπέρασμα έχει φτάσει εδώ και καιρό η επιστημονική κοινότητα μετά την ανακάλυψη, το 1997, μιας απολιθωμένης συσκευής που έγινε γνωστή ως «το Πικ-Απ των Αντικυθήρων» και χρονολογήθηκε γύρω στο 600 π.χ. (βλ. φωτό).

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, σε ερώτηση δημοσιογράφου για την επιβεβαίωση πληροφοριών που θέλουν την ελληνική κυβέρνηση να καταθέτει αγωγή κατά της γνωστής γερμανικής εταιρίας «Deutsche Grammophon» για την απαλοιφή του «Deutsche» από την ονομασία της, δήλωσε:

«Δεν είχαμε ανάγκη την ανασκαφή των Ινδιών για να αποδείξουμε την ελληνικότητα του γραμμοφώνου. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι και ο Θωμάς Έντισον κατασκεύασε το δικό του γραμμόφωνο χάρη στις σημειώσεις του έλληνα βοηθού του Κωνσταντίνου Καραπαντελή».


Ακούστε αυτήν τη μοναδική αρχαιοελληνική ηχογράφηση κάνοντας κλικ στο λινκ
http://disobey.net/aimofilia/DuniyaWalonSeDur.mp3



-

18 Νοε 2007

εκτός διανομής


"δυο δευτερόλεπτα που μοιάζουν σαν αιώνες
και η ζωή σου όλη από τα μάτια σου περνά"

Β. Μοσχόπουλος

χρόνια συναπτά
νομίζω δεκαεπτά

έσπερνε καλαμπόκι
και θέριζε ποπ κορν

ώσπου μία μέρα
είπε φωναχτά

"έχω αρκετό για την πρεμιέρα"


στ’ αλήθεια γνώριμη και τετριμμένη εικόνα
«καθώς τα πόδια του αφήναν το περβάζι»
στον τρίτο όροφο της Βήτα Δ.Ο.Υ. Τούμπας
μία κυρία όλο χάρη κι όλο νάζι
απέδιδε το ΦΠΑ

κι αν κάποιοι πέφτουν απ’ τον τρίτο
τι με νοιάζει;



-

12 Νοε 2007

Περί αστικών μύθων

Οι αστικοί μύθοι είναι διάσημες ιστορίες για αρκούδες (λευκές ή καφέ), με εντελώς άγνωστη προέλευση και απελπιστικά ευρεία κυκλοφορία. Τους συναντάμε σε πολλές και ποικίλες εκδοχές, στη δουλειά, στο σχολείο, στην ξεκούραση, στο παιχνίδι. Ενίοτε μας διασκεδάζουν, συχνότερα όμως μας βγάζουν κυριολεκτικά από τα ρούχα μας.

Προσπαθώντας να τους κατατάξουμε, μπορούμε χοντρικά να διακρίνουμε δύο μεγάλες κατηγορίες: Α) Τους μύθους οι οποίοι κυκλοφορούν ως «επιστημονικά» δεδομένα ή «ιστορικά» ντοκουμέντα και Β) τους μύθους που αναπαράγονται ως καθημερινές ιστορίες που συνέβησαν σε κάποιον φίλο, σε κάποιο συγγενικό πρόσωπο, ή – σε περίπτωση μυθομανίας- στον ίδιο το μεταφορέα του μύθου.


Όμως, τέρμα τα ψέματα.


«Ριγούν τα δέντρα τα βουνά, ριγούν τα κυπαρίσσια,

κι όταν μιλάει αυτό το μπλογκ, τα λέει παλικαρίσια»


Ήρθε η στιγμή της αλήθειας.


ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Α
Ψευδοεπιστημονικοί ή ψευδοιστορικοί αστικοί μύθοι

1. «Τα ελληνικά δεν έγιναν διεθνής γλώσσα για μία ψήφο» - Εντελώς κλασικό, το μαθαίνουμε το πρώτον από βλάκα καθηγητή στο σχολείο. Ερωτήματα που προκύπτουν εύλογα: Τι θα πει διεθνής γλώσσα; Ενώπιον ποιας επιτροπής θα κρινόταν αυτό; Ποιοι είχαν δικαίωμα ψήφου; Ποιος ήταν ο ανθέλλην που δεν υπερψήφισε;

2. «Η ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών λόγω της καταπληκτικής δομής της». - Ω ρε μανούλα μου… Απίστευτη εθνικιστική mega-μπούρδα σε στυλ αρτ-λιακό (κατά πολύ παλαιότερη βέβαια από τον απατεώνα βιβλιοπώλη). Πίσω στα αυτονόητα: Η «γλώσσα» των υπολογιστών έχει μόνο δύο λέξεις, το 0 και το 1.

3. «Ο αη-Βασίλης με την ασπροκόκκινη φορεσιά είναι επινόηση της Κόκα κόλα» - Ιστορία ιδιαίτερα διαδεδομένη στους αντιεξουσιαστικούς κύκλους. Προσοχή! η αποκάλυψη ότι είναι μύθος, προκαλεί αντιδράσεις (ως συνήθως, όλοι είναι σίγουροι για την αλήθεια τους…). Πάντως πρόκειται για εξακριβωμένη μούφα, υπάρχουν πολλές ασπροκόκκινες εκδοχές αυτού του παππού με τα άσπρα μούσια που φέρνει δώρα, ήδη από τον 19ο αιώνα. Απλώς η πιο γνωστή εκδοχή της γνωστής φιγούρας φτιάχτηκε πράγματι από την Κόκα κόλα και χρησιμοποιήθηκε ευρέως σε διαφημίσεις τη δεκαετία του ‘30.

4. «Η αλυσίδα Kentucky Fried Chicken (KFC) υποχρεώθηκε με δικαστική απόφαση να αφαιρέσει το “Chickenαπό τις ταμπέλες των καταστημάτων της, καθώς εκτρέφει μεταλλαγμένα ακέφαλα κοτόπουλα τα οποία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν «chicken». - Μελλοντολογική παπαριά τύπου «12 πίθηκοι», που προσφέρει όμως καλό ψύλλιασμα για το ζοφερό μέλλον που μας περιμένει με τη γενίκευση της χρήσης της βιοτεχνολογίας.

5. «Ο Γουώλτ Ντίσνεϋ δεν θάφτηκε αλλά καταψύχθηκε μέχρι να ανακαλυφθεί η θεραπεία της νόσου του» - Ανάλογος με τον προηγούμενο, ψευδοεπιστημονικός - ψευδοιστορικός μύθος. Ωστόσο μπορεί να αποδειχτεί αληθινός στην πράξη καθώς ο μακαρίτης ήταν τόσο κάθαρμα ώστε είναι πιθανόν «να μη λιώσει ποτέ» από τις πολλές κατάρες που θα’χει φάει.

6. «Η Κόκα Κόλα προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων βρεφών στην Αφρική με μια διαφημιστική καμπάνια που προέτρεπε τις μητέρες να αντικαταστήσουν το μητρικό γάλα με Κόκα Κόλα» - Έχουμε χιλιάδες λόγους να τη μισούμε την κωλοεταιρία, δεν χρειαζόμαστε αυτήν την υπερ-κοτσάνα.

7. «Το κογιότ είναι συμπαθητικό και το μπιπ-μπιπ αχώνευτο» - Μεγάλος τηλεοπτικός και κινηματογραφικός μύθος, μπορείτε να διαβάσετε σχετικές προηγούμενες αναρτήσεις στο παρόν μπλογκ.


ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Β
«Αληθινές» ιστορίες που ντεμέκ συνέβησαν σε κάποιον.

1. Ανατριχιαστικές ψευδοαστυνομικές ιστορίες (γνωστές και ως «σπούκι») .

Γνωστότερη: Κλέφτες οργάνων σώματος. "Ο ξάδερφος του κολλητού μου πήγε σε ένα μπαρ και του την έπεσε μια κοπέλα, πήγαν σπίτι του, το κάνανε, και το πρωί ξύπνησε στην μπανιέρα του μέσα σε πάγο και ένα σημείωμα μπροστά του που έγραφε ΜΗ ΒΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΠΑΝΙΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΕΝΑ ΝΕΦΡΟ".
Μάλιστα. Φιλάνθρωποι οι κλέφτες οργάνων. Του άφησαν τουλάχιστον το ένα...

2. Αστείες (λέμε τώρα) ιστορίες με παρεξηγήσεις ελληνικών λέξεων στο εξωτερικό.

Διάσημες δύο εκδοχές.

α) Ο έλλην τουρίστας στην Τουρκία. Ο ήρωας του μύθου πηγαίνει σε ένα καφέ και ανακαλύπτει ότι μπορεί να ζητήσει αναπτήρα λέγοντας «μπιρ τσακμάκ» (=ένα τσακμάκι) και στη συνέχεια ξεθαρρεύοντας ζητάει τασάκι φωνάζοντας «μπιρ Τασάκ» (=ένα αρχίδι) προκαλώντας το γέλιο των παρευρισκομένων.

β) Ο έλλην φοιτητής στην Ιταλία. Ο ήρωας έχει τάχα μου τάχα μου μια συμφοιτήτρια που τη λένε Φρόσω και την πρώτη μέρα στο αμφιθέατρο φωνάζει «Φρόσω, πού να κάτσω;» (προκαλώντας το γέλιο των ιταλών συμφοιτητών λόγω του ότι "φρόσω"(frocio) = ομοφυλόφιλος και "κάτσω"(cazzo) = πέος… (ανατρίχιασε ο κώλος μας από τη μούφα και την κρυοκωλιά).

3. «Αστείο» ονοματεπώνυμο συμμαθητή στο δημοτικό. Έχουν αναφερθεί: Ποθητός Κωλαράκης, Ζαχαρένια Πίπα, Σγουρή Τρίχα, Καλώδιος Σουπερφρέσκος και δεκάδες άλλα. Πάντοτε συνοδευόμενα από την (προσθετική αληθοφάνειας) φράση: "απορώ με τους γονείς του, πώς δεν έκαναν κάτι για να του αλλάξουν το όνομα"...

4. Παράλογα αιτήματα καταλήψεων σε γειτονικά σχολεία: Κλασικός αντιδραστικός αντικαταληψιακός μύθος. Δύο είναι οι κυρίαρχες εκδοχές: 1) "Στο διπλανό σχολείο κάναν κατάληψη, επειδή στο κυλικείο δεν βάζανε αρκετό τυρί στις τυρόπιτες". 2) "Στο διπλανό σχολείο κάναν κατάληψη, επειδή στο κυλικείο δεν είχαν σπαστά καλαμάκια".


Και έπεται συνέχεια...
(περιμένοντας φυσικά και τη δική σας συμμετοχή!)

---

Πριν κλείσω, θα ήθελα να πω το εξής:

Ο φίλος μου ο Μιχάλης -εξαίρετος μεταφορέας αλλά και μέγας κατασκευαστής αστικών μύθων (σ.σ. εικάζεται ότι αυτός επινόησε το «συμμαθητή» Ποθητό Κωλαράκη) - γίνεται έξαλλος κάθε φορά που τον ξεμπροστιάζω στην παρέα. Συνηθίζει λοιπόν να με αποστομώνει με το εξής πολύ απλό:

«Ναι, εντάξει, μπορεί να είναι ψέματα… Ήταν όμως πολύ ωραία ιστορία… Τι κατάλαβες που μου τη χάλασες;»


Πράγματι…


Τι κατάλαβα;



.

3 Νοε 2007

Επιστολή διαμαρτυρίας

Το παρόν μπλογκ, θέλοντας να διατηρήσει την πολιτική της πλήρους διαφάνειας και δημοκρατικότητας, δημοσιεύει αυτούσιες τις επιστολές παραπόνων που λαμβάνει από τους αναγνώστες του ακόμη και αν διαφωνεί αξιακά με το περιεχόμενό τους.
--------------------------

Αθήνα, 02/11/2007

Κύριε

Διάβασα στο ιστολόγιό σας την δημοσίευση με θέμα "τα αρχαιοελληνικά επώνυμα των Εδεσσαίων" και σπεύδω να σας στείλω την παρούσα επιστολή. Η αλήθεια είναι ότι διαβάζοντας το κείμενό σας, εξοργίστηκα. Ένα κείμενο γεμάτο εξυπναδικισμούς και συγκαλυμμένο αντεθνικό φανατισμό, χωρίς φυσικά να έχει καμία σχέση με οποιονδήποτε επιστημονικό λόγο.
Σκέφτηκα να σας απαντήσω με πληθώρα επιστημονικών επιχειρημάτων αλλά κατέληξα ότι δεν αξίζει τον κόπο. Μόνη μου απορία τελικώς είναι η εξής: Ποιούς σκοπούς εξυπηρετείτε κύριε; Θέλετε να πιστέψομε εμείς οι αναγνώστες ότι είναι τυχαία η δημοσίευση ενός τέτοιου κειμένου αυτήν την περίοδο, που μαίνεται η μάχη για την ονομασία των Σκοπίων;
Ντρέπομαι για σας, όπως φαντάζομαι θα ντρέπονται εκατοντάδες εκατομμύρια ΕΛΛΗΝΕΣ σε όλον τον κόσμο, απόγονοι των Σαλαμινομάχων, των Μαραθωνομάχων, των Μαραθονοδρόμων και των λοιπών ολυμπιακών αθλητών, σύγχρονων ηρώων, που δοξάζουν τη γαλανόλευκη.

Ευτυχώς για όλους εμάς, δεν ανήκετε παρά σε μια μικρή μειοψηφία. Όλοι εμείς συνεχίζομε να κρατάμε ψηλά την δάδα του ελληνισμού. Σας παραπέμπω σε ένα μόνο μικρό παράδειγμα αγνής δημιουργίας της νεολαίας μας του εξωτερικού:


ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.PROUD TO BE GREEK! από Arkadios


Θα το εκτιμούσα ιδιαιτέρως αν δημοσιεύατε το γράμμα μου, αν και αμφιβάλλω αν θα ξαναεπισκεφτώ το ιστολόγιό σας.

Αντώνιος Μυρωνίδης
Δημοσιογράφος
antomyron@gmail.com
τηλ. 210 6423660

-

Περί σκατοφαγίας (γενικώς;)

Η συζήτηση για τη σχέση «μέσων-σκοπού» στους αγώνες για μια άλλη κοινωνία, κρατεί καλά στις μέρες μας. Ως ελάχιστη συμβολή, στέλνω τις παρακάτω σκέψεις, με αφορμή το σύνθημα «Φάτε σκατά, κερνάει το κράτος» που είδα γραμμένο σ’ έναν τοίχο στη Θεσσαλονίκη.

Ο σκοπός: Να διαδοθεί η ιδέα της απαισιότητας του κρατικού μηχανισμού.

Τα μέσα: Η επινόηση ενός δυνατού συνθήματος, ένα κόκκινο σπρέυ και ένας τοίχος.

Μέχρις εδώ καλά. Επίθεση στους καθαρούς τοίχους, αμεσότητα στην απεύθυνση, ίσως με λίγη λεκτική βία αλλά πάντως με βαθειά ειλικρίνεια και χιούμορ. Το αποτέλεσμα είναι το ακόλουθο:


Ένα ερώτημα όμως αναδύεται, μόλις ρίξουμε μια ματιά στις συγκεκριμένες συνθήκες μέσα στις οποίες κάνουμε την προπαγάνδα μας. Αυτό λοιπόν το σύνθημα είναι γραμμένο σε έναν τοίχο της οδού Ρακτιβάν. Τι το ιδιαίτερο έχει η Ρακτιβάν; Πρόκειται για ένα εκ των πιο μικρών κι ανήλιαγων στενών στο Διοικητήριο, πάνω απ’την Κασσάνδρου. Είναι ένα από αυτά τα απαίσια στενά που το απέναντι μπαλκόνι απέχει 3 μέτρα και, αν έχεις την ατυχία να μένεις στο ημιυπόγειο, μοναδική θέα του σπιτιού σου είναι ο απέναντι τοίχος , επίσης στα 3 μέτρα και κάτι…

Και δεν χρειάζεται να αναρωτηθεί κανείς ποιοι μένουν σ’αυτά τα ημιυπόγεια.

Στη Ρακτιβάν λοιπόν, απέναντι από το παράθυρο του ημιυπογείου, δεν μπορείς να γράφεις ΦΑΤΕ ΣΚΑΤΑ. Γιατί στο ημιυπόγειο της Ρακτιβάν τρώνε σκατά κάθε μέρα, πρωί - μεσημέρι - βράδυ. Η ρωσίδα μετανάστρια του ημιυπογείου τρώει σκατά, σερβιρισμένα με διάφορους τρόπους: από το αφεντικό της, τους μπάτσους, τους γείτονες, τον άντρα της. Δεν έχει καμία απολύτως ανάγκη από τη δική μας (καθημερινή και αναπόδραστη λόγω φάτσα-κάρτας) υπενθύμιση.

Θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος/α: Δηλαδή τι εννοείς; Να πάμε να ζωγραφίσουμε λουλούδια;

Ναι ρε, λουλούδια.

«Πόλη που καίγεται, λουλούδι που ανθίζει»

έτσι δεν το λέμε;



----------------------
Φλασαϊκό Υστερόγραφο : Ο πολυαγαπημένος κύριος Ντίνος, σχολιάζοντας το σύνθημα «για μια καλύτερη ποιότητα ζωής» που είδε γραμμένο σ’έναν τοίχο, γράφει στα Μικρά Ποιήματα το εξής απαράδεκτο: «μα όσο δε σεβόμαστε τους τοίχους, πού να βρεθεί η ποιότητα;»

Ίσως η χειρότερη στιγμή ενός πραγματικά σπουδαίου έργου.

---