Και τέτοια διλήμματα παραμονεύουν δυστυχώς σε κάθε γωνιά του κοινωνικού βίου... Στην πολιτική, στην αισθητική, στις ερωτικές σχέσεις... Εκατό φορές τα έχω γράψει, κι εδώ κι εδώ, ρόζους στα δάχτυλα έβγαλα... Νισάφι πια...
Όμως εκεί που γίνομαι πραγματικά έξαλλος είναι όταν νιώθω πως πολλοί σύντροφοί μου υιοθετούν κι αυτοί αυτή την ίδια λογική και με τραβάν εκβιαστικά από το μανίκι για να χωρέσω στη μία ή στην άλλη αλήθεια τους. Κάπως έτσι έγινε και τις προάλλες όταν βρέθηκα σε μια κουβέντα και για μια ακόμη φορά είδα τη συζήτηση για το πώς θα πραγματώσουμε το πολιτικό μας όραμα να εξαντλείται στον αν αυτός ο κόσμος πρέπει να ισιώσει με σφυροδρέπανα ή με εκρηκτικά. Φώναξα, έκλαψα, χτυπήθηκα (είμαι και λίγο της υπερβολής) αλλά του κάκου... Αποτέλεσμα κανένα. Το δίπολο στεκόταν αμετακίνητο, αγέρωχο, εκεί μπροστά και με περίμενε. Τι κι αν μίλησα για τα τόσα και τόσα επαναστατικά οράματα που κατέληξαν σε ολοκληρωτικούς εφιάλτες... Για το πόσο σημαντικό είναι να τροφοδοτείς τον αγώνα στο "σήμερα" με τις αξίες αυτού που οραματίζεσαι για το "αύριο"... Άδικος κόπος... Εις ώτα μη ακουόντων.
Κάποιος καλός φίλος, έμπειρος στις πολιτικές αντιπαραθέσεις και απόφοιτος ιατρικής, όταν με είδε να αναψοκοκκινίζω και να βαριανασαίνω, μου έδωσε μία πολύτιμη συμβουλή: "Δεν πας καλύτερα καμιά βόλτα;"
Όπερ και έπραξα.
Και να'μαι Κυριακή βράδυ, να βολτάρω στην Εγνατία και για δες ξαφνικά που περνάω πολύ ωραία έτσι που τριγυρνάω αθώος και ανυποψίαστος, απολαμβάνοντας την ανεμελιά του νυχτερινού αστικού τοπίου... Κι έχω ξεχάσει και τα σφυροδρέπανα και τα εκρηκτικά κι όλα πάνε ρολόϊ. Σπουδαίο πράγμα λοιπόν να κάνεις βόλτες και να μη χρειάζεται να απαντήσεις σε κανένα δίλημμα, ναι ναι, αυτό είναι, θα το κάνω κάθε μέρα!
Και με την ίδια αθωότητα πάντα, πλησιάζω τα έργα του μετρό, για να θαυμάσω τα κίτρινα μηχανήματα των δομικών έργων (αγαπημένο κόλλημα από την εποχή που πήγαινα στο νηπιαγωγείο).
Καθώς όμως πλησιάζω τον τσίγκινο φράχτη, η ματιά μου χωρίς να το θέλω μαγνητίζεται από μερικές διαφημιστικές αφίσσες που ακόμα γυαλίζουν από τη φρέσκια γλουτολίνη...
"Όχι ρε γαμώτο..."
" Όχι κι εδώ διλήμματα...!"
Αυτό δεν το περίμενα... Τέτοια πρόκληση... Η μία αφίσσα δίπλα στην άλλη...
Ακόμη λοιπόν κι αυτή η απλή βόλτα στο κέντρο της πόλης, όρθωνε μπροστά μου, ωμά και κατάμουτρα, ένα αβυσσαλέο δίλημμα...
------------------
Γύρισα στο σπίτι, φανερά καταβεβλημένος.
Ρε δεν πάτε στο διάολο...
Όχι, δεν θα διαλέξω.
ΟΥΤΕ Βασίλη ΟΥΤΕ Θανάση.
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν κι άλλες λύσεις.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Υ.Γ.
Αν σας ψήνει η συζήτηση για άλλες λύσεις, μπορούμε να ξεκινήσουμε να τις ψάχνουμε παρέα, από αυτό το Σάββατο 9/4 στις 21:00, στη ΜΗΧΑΝΗ, Ναυμαχίας Έλλης 4, Λαδάδικα.
Μετά την εκδήλωση θα ακολουθήσει οινοποσία και workshop με θέμα:
"Βασίλη ή Θανάση; Πολιτικές και αισθητικές αναταράξεις στα όρια ενός μετα-ηθικού διλήμματος"
31 σχόλια:
Άργησες, αλλά... :)
ΘΑΝΑΣΗ ΔΑΓΚΩΤΟ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΤΗΝ ΡΟΚ ΦΑΛΑΚΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΜΑΝΑΝΤ
έχεις δίλημμα μεταξύ κογιότ και μπίπ-μπίπ? κρίμα πραγματικά κρίμα
τα διλήμματα είναι ο φασισμός της πραγματικότητας
ο τρίτος δρόμος είν' ο μακρύς :p και δύσκολος
άντε έλειψες!
Ρε τι απαισιος που είσαι.
Κινητοποίησες ολόκληρο οικογενειακό δέντρο παπακωνσταντίνων για να βρεις έντιμη δικαιολογία να μας κοτσάρεις την αφίσα της μηχανής.
Επίσης η boolean algebra δεν χρησιμοποιεί μόνο crisp-sets (0/1) αλλά και fuzzy-sets (και πάλι σταθερές τιμές, αλλά με διαβαθμίσεις κατά το δοκούν).
Τέλος υπήρχε ένας ακόμα Παπακωνσταντίνου, με καλύτερη άρθρωση και πιο γοητευτική φωνή και απ' τους δύο, αλλά μας πέθανε δυστυχώς.
Ιδού ένα βιντεάκι απ' την κηδεία του.
http://www.youtube.com/watch?v=he9YKRqa9YU
ΌΧΙ στα ψευτοδιλήμματα των ναμαγαπάδων.
Το μέλλον μας δεν είναι ο κνιτισμός, είναι ο βουκολικός νατουραλισμός.
υπάρχει και ένα άλλο μέλος της οικογενίας παπακωνσταντίνου που έχουμε ξεχάσει λόγο της αποχής της από τοπικά ήθη και έθιμα
http://www.youtube.com/watch?v=ViwtNLUqkMY
όλοι και όλες στην μηχανή...!!!
Μην παγιδεύεστε σε ψεύτικα διλήμματα. Σε αυτές τις εκλογές ενισχύστε Κωνσταντίνο Παπαθανάση
Η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη απο τα απλουστευτικά διλήμματα: Πέτρος Παπακωνσταντίνου και για ακόμα πιο προχώ καταστάσεις Πέτρος Κωνσταντίνου.
Δεν υπάρχει δίλημα ανάμεσα σε θανάση και Βασίλη!
Eννοείται θανάση με τα αυτονόητα θα ασχολούμαςστε;
Αν έχεις διλήμματα πας την μία μέρα στον Θανάση και την άλλη μέρα στον Βασίλη (δες ημερομηνίες)!!!
Όσο για τα χρήματα, λεφτά υπάρχουν και αν περιμένεις λίγο ακόμα ο τρίτος Παπακωσταντίνου (*)λέει ότι βγαίνουμε από την κρίση!
Καλά καλά μη βαράς πλάκα έκανα!
(*) Κάνει λίγο "ο Καλός, ο Κακός και ο Ασχημος" όλο αυτό, δεν κάνει;
αντί για θανάση, παπάζογλου. αντί για βασίλη, τρύπες. και αντι για όλους σαββόπουλο (μέχρι ρεζέρβα). σιγά μην αγχωθούμε με τέτοια διλλήματα.
Αφήστε τα ψευτοδιλλήματα κι ασχοληθείτε με το τρίλλημα Beatles, Beatles ή Βeatles;
psifizw vasili re babe pio geloios pe8ainc!!to astiko topio me totally moved me!!again
Καλά Αιμόφιλε, αυτά (με την πραγματικότητα που συμπιέζεται στους δύο πόλους και την ελάχιστη αλήθεια που απομένει κτλ) τα λέμε στον εαυτό μας για να παρηγορηθούμε για όλες τις ΛΑΘΟΣ επιλογές που κάναμε στη ζωή μας. Και για να ξορκίσουμε βέβαια το άγχος που μας περιμένει πάντα μπροστά από κάθε τέτοιο δίλημμα.
Είναι λίγο σαν να πατάς σκατά και να λές "Γούρι" ή σα να χάνεις στα χαρτιά μα να κερδίζεις στην αγάπη και πάει λέγοντας. Βρίθει η γλώσσα μας λόγων παρηγοριάς.Και καλά κάνει. Μεταξύ μας όμως... σε κάθε δίλημμα, ένας δρόμος είναι ο καλύτερος για τον καθένα (προσοχή: όχι ο καλός) με όσες σχετικότητες και όσες προϋποθέσεις και να βάλει κανείς στη συνθήκη. Γι'αυτό λοιπόν, Θανάση και εκρηκτικά.
"Στην πολιτική, στην αισθητική, στις ερωτικές σχέσεις..."
μ΄αυτήν σειρά?
να με συγχωράτε, αλλά γι' αυτό μείνατε με την αγία βαρβάρα στο χέρι!
τώρα περί διλλημάτων...κολοκυθόπιτα!
το δίλημμα αγαπητέ μου είναι ένα:
κιθαρίστας ή ντράμερ ?
...δεν μου απάντησες όμως...
εξαρτάται τι σε ενδιαφέρει, τι συνειρμούς κάνεισ και πώς τους χρησιμοποιείς
(σα να λέμε κιθαρίστας = εικόνα, ορθοστασία
ντράμερ = ρυθμός, σταθερότητα
κι ο καθένας ότι άλλο δίναται να προσθέσει)
τα παραπάνω βέβαια ισχύουν για όσους επιλέγουν την εστίαση στο ένα από τα δυο
Παρεπιπτόντως, αλλά ολίγον άσχετο:
"... για κάθε άνθρωπο που μέρα με τη μέρα βλέπει την αναλογία μαύρο - γκρίζο στα μαλλιά του να αλλάζει υπέρ του γκρίζου υπάρχει κάποιος άλλος που μανιωδώς ψάχνει στο εμπόριο γκρίζα βαφή."
παραποίηση αυτοκόλητου που μπορείτε να αναζητήσετε στο site:
από την Crimethlnc.Ex-Workers' Collective (www.crimethinc.com)
για την αντιγραφή: paivani@lists.riseup.net
ενώ στο παρελθόν κυκλοφόρησε και μεταφρασμένο:
""για κάθε κορίτσι που έχει βαρεθεί να το παίζει αδύναμη ενώ νιώθει δυνατή, υπάρχει ένα αγόρι που έχει βαρεθεί να το παίζει δυνατός ενώ νιώθει ευάλωτος. για κάθε αγόρι που ζορίζεται απ' τη συνεχή απαίτηση να ξέρει τα πάντα, υπάρχει ένα κορίτσι που σιχαίνεται να αμφισβητούν την ευφυΐα της. για κάθε κορίτσι που έχει κουραστεί να τη θεωρούν υπερευαίσθητη, υπάρχει ένα αγόρι που φοβάται να δείξει τρυφερότητα, να κλάψει. για κάθε αγόρι που μόνο με τον ανταγωνισμό μπορεί να αποδείξει τον ανδρισμό του, υπάρχει ένα κορίτσι που η θυληκότητα της αμφισβητείται αν φερθεί ανταγωνιστικά. για κάθε κορίτσι που ξεφορτώνεται τις κούκλες της, υπάρχει ένα αγόρι που θα ήθελε να βρει μια. για κάθε αγόρι που πασχίζει ώστε να μην υπαγορεύει η διαφήμιση τις επιθυμίες του, υπάρχει ένα κορίτσι που βλέπει τη βιομηχανία της διαφήμισης να της καταστρέφει την αυτοεκτίμηση. για κάθε κορίτσι που κάνει ένα βήμα προς την απελευθέρωση της, υπάρχει ένα αγόρι που βρίσκει λίγο πιο εύκολα το δρόμο προς την ελευθερία"
κλεμένο από http://tsamatis.blogspot.com/
Μικρή Άνοιξη
Ήθελα να σου στείλω έναν ήλιο
μα τον μισθώσανε σε άλλες γειτονιές.
Έλεγα να σπείρω λίγ’ αστέρια στα βράδυα των ματιών σου
μα αυτά ξεχάστηκαν να παίζουν σαν παιδιά
κάτω στ’ αμπέλια των παλιών ερώτων.
Είπα να ‘ρθω σα βότσαλο στις όχθες των βημάτων σου
να καθρεφτίζομαι στις σκέψεις σου
και των αρμών τα χάσματα να δένω ευλαβικά.
Όμως μια θάλασσα σιωπής
σπαράζει την αυγή μου,
τις πλάτες μού γυρίζει αγέρωχα
κι εγώ ανώφελος και άλογος,
βουβός να μένω βασιλιάς,
ανθός χωρίς κλωνάρι.
σα να λέμε
"ένα πουλάκι την αυγή έκλεγε λυπημένα γιατί είχε τη φωλιά ψηλά και τα φτερά κομμένα"
παλιό ριζίτικο που άρεσε πολύ σε κάποιον που αγαπούσα, μα εμένα μ' έθλιβε και ζήλευα που του άρεσε κάτι τέτοιο και όχι κάτι πιο χαρούμενο
εγωιστικά τον φθόνεσα που αποτραβήκτικε στη θλίψη του
όχι ποτέ δεν του αναγνώρισα αυτό το δικαίωμα
ώσπου ήρθε κάποιος μια μέρα μαγική και μου 'πε:
"σκέφτεσαι περίεργα,,,,,
ΞΕΚΟΛΑ!!!!!!!!
Ο ΚΑΦΕΣ ΣΟΥ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ"
το τραγικό της ιστορίας είναι ότι μέχρι να ρθει εγώ έκοψα τον καφέ
Που είναι οι εποχές που σε καμαρώναμε κάτω από την επιγραφή "Η ΜΠΑΝΤΑ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΝΑ Μ'ΑΓΑΠΑΣ";;;;
Άμα η απάντηση ενάντια στα διλήμματα είναι το (φτηνότατο) ξεπούλημα των αξιών μας, τότε σφυροδρέπανα κι εκρηκτικά μαζί.
Κρίμα αιμόφιλε δεν το περίμενα αυτό από εσένα...
Τι είναι τελικά το ψευτοδίλημμα; Προφανώς ένα double choice που η μία επιλογή απλώς υπάρχει για να τονίζει την ανωτερότητα της άλλης:
Δρακατώρ ή Νάνα Μούσχουρη;
Τσίπουρο ή ντράι μαρτίνι;
Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;
Προοδευτική Τούμπας ή Μέντεκας Καλαμαριάς (30/4*);
Στην άσφαλτο Κουρσάρος ή στα Τυρίκαλα φωτογράφος;
Βασίλης ή Θανάσης;
*γκρι διαφήμιση
"Ένα περίεργο τεστ αγάπης....
Δε θα διαρκέσει πάνω από 3 λεπτά.
Δοκίμασέ το.
Θα σε τρομάξει.
Αυτός που το έστειλε είπε ότι η ευχή του πραγματοποιήθηκε 10 λεπτά αφού το διάβασε.
Δεν πρέπει όμως να κλέψεις.
Αυτό το παιχνίδι έχει περίεργη / τρομακτική κατάληξη.
Μη διαβάσεις από πριν. Καν' το με τη σειρά, βήμα προς βήμα.
Αξίζει τον κόπο.
Κατ' αρχήν, πάρε ένα χαρτί κι ένα μολύβι.
Οταν διάλεξεις τα ονόματα που θα σου ζητηθούν, βεβαιώσου ότι αντιστοιχούν
σε πρόσωπα που γνωρίζεις και διάλεξε τα πρώτα που θα σούρθουν στο μυαλό.
Κατέβαινε μια γραμμή κάθε φορά.
Μη διαβάζεις πιο κάτω.
Θα χαλάσεις όλο το παιχνίδι.
Ξεκινάμε...
1. Γράψε τους αριθμούς απ' το 1 ως το 11 σε μια στήλη.
2. Δίπλα στους αριθμούς 1 και 2, γράψε 2 αριθμούς στη τύχη.
3. Δίπλα στους αριθμούς 3 και 7, γράψε το όνομα κάποιου ανθρώπου του αντίθετου φύλου από σένα.
Μη κοιτάς πολύ κάτω γιατί δε θα πετύχει.
Προχώρα ένα βήμα κάθε φορά...
4. Γράψε το όνομα οποιουδήποτε (π.χ. φίλοι,οικογένεια) δίπλα στους αριθμούς 4,5 και 6.
Μη κλέβεις γιατί θα το μετανοιώσεις...
5. Γράψε τέσσερεις τίτλους τραγουδιών στα 8, 9, 10 και 11.
6. Τέλος, κάνε μια ευχή.
Εδώ είναι το κλειδί του παιχνιδιού...
1. Πρέπει να μιλήσεις γι' αυτό το παιχνίδι σε συγκεκριμένο αριθμό ατόμων (ο αριθμός που βρίσκεται δίπλα στο 2).
2. Το άτομο στη θέση 3 ......είναι αυτό που αγαπάς.
3. Το άτομο στη θέση 7 είναι κάποιος που εκτιμάς πολύ αλλά μαζί του "δεν προχωράει".
4. Το άτομο που έβαλες στο 4 είναι κάποιος στον οποίο στηρίζεσαι πολύ.
5. Το άτομο που έβαλες στο 5 είναι κάποιος που γνωρίζεις πάρα πολύ καλά.
6. Το άτομο που έβαλες στο 6 είναι αυτό που σου φέρνει τύχη (lucky star).
7. Το τραγούδι στο 8 έχει σχέση με το άτομο στο 3.
8. Ο τίτλος στο 9 είναι το τραγούδι για το άτομο στο 7.
9. Το ταγούδι στο 10 είναι αυτό που ταιριάζει πιο πολύ στο πνεύμα σου.
10. Το τραγούδι στο 11 είναι αυτό που αποκαλύπτει τα συναισθήματά σου, σε σχέση με τη ζωή.
Στείλε αυτό το μήνυμα σε 10 άτομα μέσα σε μια ώρα από τότε που διάβασες αυτή τη λέξη.
Αν το κάνεις η ευχή σου θα πραγματοποιηθεί.
Αν δεν το κάνεις θα γίνει το αντίθετο."
να σε δω τώρα τι θα κάνεις μ' αυτό το δίλημμα? θα παίξεις ή δεν θα παίξεις?
Σα να έφαγες λίγο ξέχεσμα και δε μπορώ να καταλάβω ακριβώς γιατί. Πάντως στο μέλλον θα ήταν μάλλον καλύτερα να μην κάνεις αναφορά σε ρόζους στα δάχτυλα, γιατί όλος ο κόσμος ξέρει πως ενώ το πληκτρολόγιο είναι πολλές φορές υπεύθυνο για την πρόκληση συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα, κάτι άλλο είναι που προκαλεί ρόζους. Είναι το γνωστό σύνδρομο των τριων Κ: Κώφωση, Καταρράκτης του κερατοειδούς και υπερΚεράτωση της επιδερμίδας της παλάμης και ακροδακτύλων. Υπάρχει ένα παρόμοιο σύνδρομο που επίσης περιλαμβάνει υπερτρίχωση των παλαμών, αλλά έχει παρατηρηθεί μόνο στις ΗΠΑ και η γνησιότητά του αμφισβητείται.
ουτε νια -νια βιπερ να ήτανε...
κίτρινα μηχανήματα και εμμονές με το μετρό όταν πήγαινες στο νηπιαγωγείο?
συγγνώμη, βρε αιμόφιλε, με όλο τον σεβασμό τον μπλόγκερς, πόσο χρονών είσαι???
άκου διλήμματα παπακωνσταντίνου και παπακωνταντίνου. παπαοικονόμου. μιρέλλα. ρομάντσο και αποταμίευση.
μάλλον θα πας και Βασίλη και Θανάση.
άλλωστε αυτό δεν κάνεις πάντα;
υ.γ. πάντα αναρρωτιόμουν γιατί είσαι οδοστρωτήρας στα διλήμματα. τώρα ξέρω. τα έβλεπες από μικρός και ήθελες να τους μοιάσεις.
Αγαπητέ Αιμόφιλε, πιστεύω ότι τα δυαδικά διλήμματα, περισσότερο αυτά που εμφανίζονται σε φιλοσοφικές και πολιτικές αναζητήσεις, είναι ότι πιο αστείο έχει να αναδείξει η ανθρώπινη σκέψη. Πραγματικά λυπάμαι αυτούς που παρασύρονται και θεωρούν ότι υπάρχει κάποια αλήθεια μέσα σε αυτά. Μην πτοείσαι πάντως. Η δυαδικότητα στην ανθρώπινη αντίληψη και πράξη δεν έχει πολύ ζωή ακόμα…
Οπότε στο ερώτημα: σφυροδρέπανο ή βόμβες εγώ επιλέγω τον έρωτα!
Καλή συνέχεια!
Φιλεμοφιλε
Τσ...τσ...τσ...
Πραγματικά δεν το περίμενα από εσένα!
Με απογοήτευσες πλήρως, καθώς σε συλλαμβάνω τραγικά αδιάβαστο!
Δίλημμα? Ποιο δίλημμα?
Αγαπητέ μου ουδέποτε υπήρξε δίλλημα! Είναι όλα αποκύημα της φαντασίας σου.
Για να διώξεις λοιπόν το βαθύ σκοτάδι της αμαθησιάς και της άγνοιας που μαστίζει το θολωμένο σου μυαλό, σου σκάνάρω το πίσω μέρος της "Διαίρεσης" του Βασίλη (που φυσικά! υπάρχει στη δισκοθήκη μου)
Βουαλά!
(Προφανώς και δεν είναι πλάκα...αντε για ξεστραβώσου και ψάξτο λιγουλάκι!!!)
Φιδαααάκια
Καλά να περνας ρε!
Υ.Γ.
Ενημερωτικά αλλάξε και εκείνη τη γαμώδιεύθυνση από τα δεξία... Μου το κλείσανε οι κυβερνοχωριάτες το blog και τώρα με βρίσκεις dadaisback και blogspot.com γωνία.
Για όλα την απάντηση την έχουν οι Γιαπωνέζοι!!
http://www.eps.mcgill.ca/jargon/jargon.html#mu
Τα έχει πει όλα εκείνος ο σπασίκλας ο Suzuki..
Δημοσίευση σχολίου