BE MY VALENTINE
(ΙΙ)
προστάτη τους και φύλακα
έχουν το Βαλεντίνο
αυτοί που τους μιλάς κι απόκριση δεν παίρνεις
κι ούτε μπορείς να καταλάβεις αν σ' ακούνε
έτσι που καμουφλάρουν με χαμόγελο το πρόσωπο
αυτοί που μέσα στο ίδιο πιάτο γευματίζουν
και καταφέρνουν πάντοτε στο ίδιο μακαρόνι να τελειώνουν
που με ηφαίστεια τις συναντήσεις τους φωτίζουν
κι όλες τις φράσεις τους τις κλείνουν με θαυμαστικά
κι ακόμα αυτοί που μόνοι τους χτυπιούνται και ουρλιάζουν
που δεν ξεπέρασαν ποτέ εκείνη την απώλεια
προστάτη τους και φύλακα
έχουν το Βαλεντίνο
...
κι εμείς
που συμπαθιόμαστε τόσο πολιτισμένα
και εκτιμούμε ιδαίτερα αμφοτέρους
εμείς
που τόσο ευχάριστες είναι οι συνευρέσεις μας
και πάνω απ'όλα διασφαλίζουν τον προσωπικό μας χώρο
εμείς
που η ιστορία μας ποτέ δεν θα παιχτεί στο σινεμά
και ευτυχώς γιατί θα φεύγαν όλοι πριν το διάλειμμα
ας βολευτούμε με καμιά Αγια-Βαρβάρα
------------------
(ΙΙ)
προστάτη τους και φύλακα
έχουν το Βαλεντίνο
αυτοί που τους μιλάς κι απόκριση δεν παίρνεις
κι ούτε μπορείς να καταλάβεις αν σ' ακούνε
έτσι που καμουφλάρουν με χαμόγελο το πρόσωπο
αυτοί που μέσα στο ίδιο πιάτο γευματίζουν
και καταφέρνουν πάντοτε στο ίδιο μακαρόνι να τελειώνουν
που με ηφαίστεια τις συναντήσεις τους φωτίζουν
κι όλες τις φράσεις τους τις κλείνουν με θαυμαστικά
κι ακόμα αυτοί που μόνοι τους χτυπιούνται και ουρλιάζουν
που δεν ξεπέρασαν ποτέ εκείνη την απώλεια
προστάτη τους και φύλακα
έχουν το Βαλεντίνο
...
κι εμείς
που συμπαθιόμαστε τόσο πολιτισμένα
και εκτιμούμε ιδαίτερα αμφοτέρους
εμείς
που τόσο ευχάριστες είναι οι συνευρέσεις μας
και πάνω απ'όλα διασφαλίζουν τον προσωπικό μας χώρο
εμείς
που η ιστορία μας ποτέ δεν θα παιχτεί στο σινεμά
και ευτυχώς γιατί θα φεύγαν όλοι πριν το διάλειμμα
ας βολευτούμε με καμιά Αγια-Βαρβάρα
------------------
Υ.Γ.
1) Ρε γαμώτη μου, μόλις είδα τι είχα γράψει για τον Άγιο τρία χρόνια πριν. Κάπως διαφορετική οπτική για τον έρωτα, εδώ που τα λέμε... Και φυσικά, πάντοτε να σε βασανίζει το ερώτημα: "Μήπως μεγαλώνοντας χάνουμε τη δυνατότητα; Μήπως;"
(Ουφφφφφ, τί ήθελα και τα θυμήθηκα όλα αυτά, γαμώ τα κωλομπλόγκ μου γαμώ, που σε βάζουν με το στανιό να κρατάς προσωπικό ημερολόγιο...)
2) Γλυκά αφιερωμένο στο Γιώργο το Φ. με την ελπίδα να μη με λάβει υπ'όψιν.
1) Ρε γαμώτη μου, μόλις είδα τι είχα γράψει για τον Άγιο τρία χρόνια πριν. Κάπως διαφορετική οπτική για τον έρωτα, εδώ που τα λέμε... Και φυσικά, πάντοτε να σε βασανίζει το ερώτημα: "Μήπως μεγαλώνοντας χάνουμε τη δυνατότητα; Μήπως;"
(Ουφφφφφ, τί ήθελα και τα θυμήθηκα όλα αυτά, γαμώ τα κωλομπλόγκ μου γαμώ, που σε βάζουν με το στανιό να κρατάς προσωπικό ημερολόγιο...)
2) Γλυκά αφιερωμένο στο Γιώργο το Φ. με την ελπίδα να μη με λάβει υπ'όψιν.
32 σχόλια:
Σιγά που χάνουμε τη δυνατότητα. Jamais των ζαμών. Είτε μικροί είτε μεγάλοι θέλει παραίτηση για να την χάσεις. Και δεν είμαστε άνθρωποι που παραιτούνται. Η ομορφιά και ο ερωτισμός είναι τόσο διάχυτος γύρω μας. Από ένα χαμόγελο, μια ασήμαντη κίνηση, μέχρι το περιπολικό που καίγεται, υπάρχουν αιτίες και αφορμές για να ερωτευτείς. Και είναι εδώ αυτές οι αιτίες στον ίδιο βαθμό που είμαστε κι εμείς εδώ. Καθημερινές ιστορίες έρωτα και αναρχίας...
κι εμείς
που συμπαθιόμαστε τόσο πολιτισμένα
και εκτιμούμε ιδαίτερα αμφοτέρους
εμείς
που τόσο ευχάριστες είναι οι συνευρέσεις μας
και πάνω απ'όλα διασφαλίζουν τον προσωπικό μας χώρο
εμείς
που η ιστορία μας ποτέ δεν θα παιχτεί στο σινεμά
και ευτυχώς γιατί θα φεύγαν όλοι πριν το διάλειμμα
ας βολευτούμε με καμιά Αγια-Βαρβάρα
ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ, Γουωτσον...
Ποτε πεφτει της Αγιας Βαρβαρας? να ξερουμε να το γιορταζουμε τουλαχιστον...
Κι εγω καπως ετσι διχασμενη ειμαι! Αναμεσα στην Αγια Βαρβαρα και τον Αγιο Βαλεντινο εννοω! Γιατι κατα βαθος μπορει να θελω και θαυμαστικο μετα απο καθε προταση!!Δεν ειναι ψευτια! Μου αρεσε πολύ πως τα ειπες! Αν σε εχω καταλαβει και σωστα...
περί έρωτος κολοκυθόπιτα...φτιαγμένη από εκείνη την κολοκύθα που ήθελες να του/της σπάσεις στο κέφαλι, επειδή σε έκανε να αισθάνεσαι σαν παιδάκι που του πήραν το γλυκό απο το χέρι πριν προλάβει να το βάλει στο στόμα του...χωρίς θαυμαστικό
Υ.Γ.το σπάσιμο κολοκύθας πάνω σε κεφάλι δεν πονάει, ούτε τραυματίζει. για να μην βιαστεί να απαντήσει κανένας έξυπνος τίποτα περί βίας και άλλα τατιανοειδή
Νομιζω ότι η Αγία Βαρβάρα καμία σχέση δεν έχει με το γλυκανάλατο "δικό μας πολιτισμένο τρόπο". Ο Αγιος Βαλεντίνος ναι, πολύ περισσότερο.
Οι ανατολικότροποι Μουτζαχεντίν δεν αστειεύονται, κόβουν κεφάλια, σαν τα τραγούδια του Χατζιδάκι.
ΦΤΑΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΒΡΕ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.....ΦΤΑΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ.....
Εκτιμήσαμε τόσο πολύ τον έρωτα που τον εξορίσαμε στη Μη-Δυνατότητα, για να μην φθαρεί στο εδώ και το τώρα;
Τελικά τί γίνεται;
επειδή εγώ κρατάω καλύτερο ημερολόγιο από το γαμωμπλόγκ (είμαι και πιο παλιά, παλιοκατάσταση δηλαδή!), θυμάμαι να αναφέρεσαι σε εκείνο το βρωμόσκυλο από την κόλαση που έχεται και μας κατουράει..ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ! θα έλεγα λοιπόν ότι από τότε, γιου χαβ ποτενσιαλς!!
ναι και στην Αγιά Βαρβάρα, ναι και στους Άγιους Σαράντα, ναι ναι ναι με πολλά θαυμαστικά γιατί έτσι!!!!!!
Love is valid only in a prerevolutionary period.
http://www.youtube.com/watch?v=TEC4nZ-yga8&NR=1
Και ως προς τη δυνατότητα,
Bjork says:
Its oh so quiet
Its oh so still
You're all alone
And so peaceful until...
You ring the bell
Bim ban
You shout and you yell
Hi ho ho
..................
There's no mistake this is it
Til it's over and then...
Its nice and quiet
But soon again
Starts another big riot
Προστάτρια των πυροβολητών, των γύφτων του σύμπαντος και των τα-κάνω-όλα-πουτάνα-καταστάσεων, εν γένει, μια χαρά σας πέφτει η Αγία Βαρβάρα!
Άσε με μονάχη να βαδίσω
την αέναη μορφή σου μέσα μου να οριοθετήσω
σαν καίγεται το τσιγάρο
την πνοή σου ανασένω
ως την επόμενη φορά
τόσο πρόθυμα μου κάνει συντροφιά
υπομονή με οπλίζει
την επιστροφή σου να περιμένω
και περνάει ο καιρός
σύντροφος συνάμα και καταχθόνιος εχθρός
εικόνες του παρελθόντος στοιχειώνουν τη μνήμη μου
στα όνειρα εμφανίζεται της επιθυμίας και του φόβου η δίνη μου
ποτέ δεν κατάλαβα
ας ήταν μια φορά ειληκρινά
και έτσι θαρρετα
να μου 'λεγες
τις ατόφιες σου επιθυμίες
εμπιστοσύνη χωρίς ενδοιαμούς να μου δειχνες
ανδιαφησβήτιτο σημαδι πως γαλήνη, χαρά και όχι φόβο σου προκαλώ
αφιερωμένο από το μηχανάκι σε στον ψηλό
άσε ρε!!!
http://www.youtube.com/watch?v=Np-4miJrsLw
re sy aimofile sorry kiolas alla meta apo ena mina mas anevazeis tetoio post?pou einai o palios kalos aimofilos,eee??
Καλέ μου αιμόφιλε, μην τους ακούς. Μια χαρά τα όσα (μας) γράφεις. Και, ναι, η δυνατότητα φθίνει με το πέρασμα του χρόνου. Γκαραντί. Γι' αυτό ας επικαλεστούμε λίγο και την τύχη, που έλεγαν και οι αρχαίοι.
Και πες στον Εδμούνδο να μας γράψει επιτέλους κάτι από όλα εκείνα τα υπέροχα που φυλάει στα συρτάρια του...
Άκουσες, Εδμούνδε;;;
Ωωω! Εδμούνδε, μες στο μυαλό μου είσαι, αγόρι μου. Τώρα το είδα!!!
σ'αγαπώ, σ'αγαπώ, σ'αγαπώ
Τώρα, ήταν ανάγκη να διαλέξεις αυτήν την αγία; Βάλε έναν άγιο σπυρίδωνα εκεί... και επίσης μη γκρινιάζεις.
Προς τον ακριβώς από πάνω ανώνυμο:
Ω, μάτια μου, ω ψυχή μου όμορφη, ω που να σε κρατάει ο Άγιος γερό να 'χεις να τον ασημώνεις... Που τα πασουμάκια του στον κατώφλι σου να λιώνει για να σε φυλάει μέρα νύχτα...
Γιατί τον Άγιο μας, όμως; Υπάρχει κάτι που δεν ξέρω;;;;
ma giati xasate tin dinatotita?edo sas leo sas agapo
nomizo oti prepei na kaneis kainourgia anartisi.eeeee????afou den se paei o erotas rixto sto grapsimo
Και τώρα που πέρασε ο βαλεντίνος,πέρασε και η ποιητική ισημερία,
μπορώ να σου το στείλω χωρίς παρεξηγήσεις.
Εροτας (Παντελής Μπουκάλας)
Και μ΄ ερωτάς
με τη σιωπή σου μ΄ ερωτάς :
Μα γίνεται να υπάρξει
έρωτας
μ΄ όλα τα όμικρον της πνιγμονής
που σέρνει ο όρος
και το όριο;
Γίνεται να υπάρξει έρωτας,
βρόχος κλειστός
να φαρμακώνει τον αέρα της ψυχής;
Με τη σιωπή μου απαντώ
Άλλο της ουρλιαχτό δεν έχω.
αιμοφιλεεε
τι θα γινει με σενα;;
εκλεισες μηνα!
http://www.youtube.com/watch?v=vj3uMTwqtTU
ελπίζουμε να έχεις καιρό να γράψεις γιατί ερωτεύτηκες και έχεις με καλύτερα πράγματα να ασχολείσαι απο το να γράφεις παραπονιάρικη ποίηση
κι εμείς
που συμπαθιόμαστε τόσο πολιτισμένα
και εκτιμούμε ιδιαίτερα αμφοτέρους?
εμείς
που τόσο ευχάριστες είναι οι συνευρέσεις μας?
και πάνω απ'όλα διασφαλίζουν τον προσωπικό μας χώρο?
εμείς
που η ιστορία μας ποτέ δεν θα παιχτεί στο σινεμά?
και ευτυχώς γιατί θα φεύγαν όλοι πριν το διάλειμμα?
ας βολευτούμε με καμιά Αγια-Βαρβάρα?
Οέρωτας πέθανε στην αγκαλιά σου
θυμάσαι τον συνάντησες
Πέθανε - θα τον αναστήσεις πάλι
Ξανάρχεται - θα σε συναντήσει
Ακόμη μια άνοιξη του παρελθόντος
Ό,τι υπήρξε τρυφερό ονειρεύομαι
Αντίο εποχή - τελειώνετε
Και θα μας έρθετε ξανά - τρυφερή τρυφερή
και αυτά δεν τα λέω εγώ, ο δικός σου, ο Απολλιναίρ τα λέει και σήμερα έπρεπε να στο υπενθυμίσω..επετειακά, για την εποχή που φεύγει
σμακ
Μια παρτίδα σκάκι
Θ.Σ. Ελιοτ
"ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ"
Σου πα, μου πες
Σου πα πιο πολύ
Αμάν αυτή η σούπα
πικρή μας βγήκε
Και εντέλει
την κατάπια κ' αυτή
λες και ήσουν τυλιγμένος σε λαδόκολλα
από ότι με πληροφορήσαν (καθυστερημένα, αμάν πάντα τελευταίος τα μαθαίνω) κάτι κακεντρεχείς (αυτοί οι βουκινάρηδες) τύποι, αυτή την φορά έφυγες εσύ πριν το διάλειμμα...
Μεγάλη η χάρη Της.
http://opshgias.wordpress.com/
Δημοσίευση σχολίου