Ήθη και έθιμα της Άμφισσας

Από την Βικιπαίδεια:

"Κατά τις απόκριες πραγματοποιούνται στην Άμφισσα λαϊκά δρώμενα, τα οποία σχετίζονται με θρύλους των βυρσοδεψών. Το βράδυ πριν την τελευταία Κυριακή της αποκριάς γιορτάζεται η νύχτα των στοιχειών της Χάρμαινας, με τα στοιχειά (ξωτικά, νεράιδες, αχυρένιοι) να κατεβαίνουν μέσα στις μαύρες φορεσιές τους σέρνοντας βαριές αλυσίδες και κρατώντας αναμμένες δάδες, και να περιηγούνται στους δρόμους, βυθίζοντας την πόλη σε μια μυστηριακή και υποβλητική ατμόσφαιρα, σε μια δραματική αναπαράσταση που ζωντανεύει τους θρύλους για τα "στοιχειά" που στην περιοχή είχαν πάντα μεγάλη διάδοση."



Χτες ξεκίνησε στην Άμφισσα η δίκη.

Διαβάζω στις εφημερίδες πως τα τέσσερα σχολεία της Άμφισσας, δύο γυμνάσια και δύο λύκεια, αποφάσισαν να κάνουν κατάληψη και να πορευτούν μέσα στην πόλη.

Προσπαθώ να φανταστώ τη μαθητική συνέλευση που πήρε την απόφαση για την κατάληψη.
Ίσως βέβαια και να μην έγινε καμιά τέτοια συνέλευση.
"Εννοείται ότι θα κατέβουμε στο δρόμο".

...κατεβαίνουν μέσα στις μαύρες φορεσιές τους σέρνοντας βαριές αλυσίδες, κρατώντας αναμμένες δάδες, και περιηγούνται στους δρόμους, βυθίζοντας την πόλη σε μια μυστηριακή και υποβλητική ατμόσφαιρα...


Γαμώτο.

Λίγο το μεγαλείο του απίστευτα μικρού και ασήμαντου συμβολισμού/λίγο ο αυτοματισμός και το αυτονόητο της κίνησης/ λίγο η ανάμνηση της δικής μου μαθητικής πορείας στην επαρχία χωρίς ούτε μια κατάληψη επί 12 χρόνια / ε, και μάλλον λίγο που γερνάω και γίνομαι κομματάκι ευσυγκίνητος...


Γονάτισα.



Αυτόματα αναδύθηκε το σάουντρακ της πρωϊνής μου μελαγχολίας ["δημιουργική μιζέρια" θα το κορόιδευε ο Πανούσης - καμία αντίρρηση].

Ο Filtig διασκευάζει Ωχρά Σπειροχαίτη, μιξάροντας παιδικές φωνές με Καρυωτάκη.

Καλύτερα δεν γίνεται.