Άσμα ασμάτων

Για να σε προλάβω, ω κακόπιστε αναγνώστη!
Προφανώς και έχει να κάνει με όσα ζήσαμε τους τελευταίους 2 μήνες / Προφανώς και έχει να κάνει με αυτό που βιώνουμε τώρα / Προφανώς και έχει να κάνει με το ότι η αισθητική μας δεν είναι μία, ενιαία και αμετάβλητη.
Προφανώς.
Με αυτές λοιπόν τις παραδοχές υπό μάλης, νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να βρω κάποιο καλύτερο κείμενο για να περιγράψω το κλίμα των τελευταίων ημερών / Όπως το έζησα στην Αθήνα στην κατειλημμένη λυρική σκηνή / Όπως το ένιωσα στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων / Όπως το βιώνω γύρω μου, με τους φίλους και τους συντρόφους μου.
(Ρε κάντε κάτι, πάλι βουτάω στο μελό λέμε... α πα πα!)


Ένα ποίημα από την Μιράντα Παπαδοπούλου / με άδεια προδημοσίευσης /
άνευ λοιπών εξηγήσεων / γουή ωλρέντυ χεντ ηνάφ /

ΝΕΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ


Πρέπει να φτιάξουμε
Τη Νέα Διεθνή Γραμματική.
Ένα άρθρο για τη γυναίκα, τον άντρα, το παιδί
το σύννεφο, το δέντρο, το λιοντάρι.
Να επινοήσουμε νέους συνδέσμους
Ισχυρότερους μεταξύ μας.
Να παραβλέψουμε όπου χρειάζεται
Τους αντιθετικούς.
Και στις αντωνυμίες να υπάρξει καταμερισμός
Απόλαυσης κι ευθύνης.
Να δοθεί έμφαση στο εμείς.
Το τρίτο πληθυντικό πρόσωπο
Να υποστεί τη δικαιοσύνη των υπολοίπων.
Να αναδείξουμε τη δυναμική των μετοχών.
Τη διαχρονική τους διάσταση.
Για παράδειγμα, ο εξεγερμένος.
Τα ουσιαστικά να απαλλαγούν
Από κάθε μεταπρατική αξία.
Ορισμένα να καταργηθούν.
Τα επίθετα να τεθούν στην υπηρεσία
Της ποίησης ανάμεσά μας.
Να πάρουμε πίσω τα μόρια οξυγόνου
Που μας έκλεψαν.
Να ξεκαθαρίσουμε τις προθέσεις μας.
Να δούμε τι μέρος του λόγου είναι ο καθένας.
Τέλος, τα ρήματα και τα επιρρήματα
Να γράφονται με κόκκινο.
Οι πράξεις να ξεπηδούν
Ανάμεσα απ’ τις λέξεις.

-