ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ
Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2048. Το τηλέφωνο χτυπούσε μανιασμένα μέσα στη νύχτα. Ο ΡομποΒό, ο Ρομποτικός Βοηθός του Επιθεωρητή Βιμπράντση, τον σκουντούσε για περισσότερο από 10 λεπτά προσπαθώντας να τον ξυπνήσει.
-Ξυπνήστε επιτέλους, Επιθεωρητά / επείγον τηλεφώνημα από τα Κεντρικά.
"Κάτι πρέπει να γίνει με αυτή την έμμετρη ομιλία των Ρομποτικών Βοηθών" μουρμούρισε ο επιθεωρητής, ενώ από μέσα του βλαστημούσε την Επανάσταση, τον Κροπότκιν και μαζί τα Κεντρικά Γραφεία Πολιτοφυλακής, απ' όπου προερχόταν το νυχτερινό τηλεφώνημα.
-Επιθεωρητής Βιμπράντσης, λέγετε παρακαλώ.
-Καλημέρα Σύντροφε, σας ομιλεί ο Μέγας Πολιτοφύλακας Μασλίγκας. Ο μανιακός ξαναχτύπησε.
-Έρχομαι σε πέντε λεπτά!
-Για νά'χετε υγεία και φρέσκο το μυαλό / είναι πάντα απαραίτητο ένα καλό πρωϊνό, είπε με την παγερή μηχανική του φωνη ο ΡομποΒό.
-Δεν μας γαμάς με τα στιχάκια σου!, του πέταξε ο επιθεωρητής. Ετοίμασε το αυτοκίνητο να πάμε στα Κεντρικά!
Ο ΡομποΒό έβγαλε έναν απλό αρμονικό στα 1440 Hz και εγκαταλείποντας οριστικά τον έμμετρο λόγο, πρόσθεσε:
-Γαμάς. Δεύτερο πρόσωπο, ενικός αριθμός του ρήματος 'γαμώ'. Παραβίαση του άρθρου 6.842 παράγραφος 312 της Επαναστατικής Νομοθεσίας για την εφαρμογή της πολιτικής ορθότητας".
-Να πας να με καταγγείλεις ρε γαμιόλη! του φώναξε από το μπανιο ο Eπιθεωρητής.
-
Γαμιόλης. Ονομαστική πτώση, ενικός αριθμός, του επιθέτου 'γαμιόλης, γαμιόλα'. Παραβίαση του άρθρου...Αλλά ο επιθεωρητής είχε ήδη μπει κάτω από το ντουζ.
Στα Κεντρικά Γραφεία Πολιτoφυλακής γινόταν της κακομοίρας. Δεκάδες υπάλληλοι μπαινόβγαιναν στα γραφεία φωνάζοντας και χειρονομώντας, άπειρος κόσμος συνωστιζόταν σε ουρές κρατώντας αιτήσεις για τα πιο απίθανα ζητήματα που μπορούσε να φανταστεί κανείς. Η αλήθεια είναι ότι η Επανάσταση τα είχε πάει χάλια σε μερικούς τομείς και ένας από αυτούς ήταν σίγουρα η γραφειοκρατία. Ο Επιθεωρητής Βιμπράντσης είχε μαζί του το Πάσο Απόλυτης Προτεραιότητας για το ασανσέρ του 18ου ορόφου, ωστόσο έπρεπε να περιμένει σε μια ουρά με άλλα 37 άτομα για να πάρει μια υπογραφή από τον υπάλληλο της Επαναστατικής Ασφάλειας Ανελκυστήρων.
-Ήρθατε πολυ γρήγορα Επιθεωρητά! Τα συγχαρητήριά μου. Θα εισηγηθώ στην Τοπική Συνέλευση να μη σας ανακαλέσει ούτε αυτό το μήνα.
-Με κολακεύετε, Πολιτοφύλακα Μασλίγκα! Ας περάσουμε όμως στο θέμα. Ώστε πάλι χτύπησε ο μανιακός;
Ο Μέγας Πολιτοφύλακας με ύφος "ε ναι ρε μεγάλε, αλλιώς τι σε κουβάλησα μέσα στη νύχτα" είπε κοφτά:
-Διακεκριμένη Φθορά Επαναστατικής Περιουσίας.
-Που;
-Στο Σταθμό των ΚΤΕΛ.
-Τι ώρα;
-Μεταξύ 5 και 8 το απόγευμα
-Μα είναι δυνατόν; Με τόσα συστήματα παρακολούθησης;
-Και όμως. Η θρασύτητά του έχει περάσει κάθε προηγούμενο. Εκμεταλλεύτηκε το συνωστισμό την ώρα που οι Πολίτες έκαναν συμβολική διαδήλωση ενάντια στο φασισμό και προχώρησε ανενόχλητος στο αποτρόπαιο έργο του.
-Απώλειες;
-Ευτυχώς όχι τραγικές. Αυτή τη φορά χτύπησε μόνο ένα Επαναστατικό Ιπτάμενο.
Ο Eπιθεωρητής Βιμπράντσης τσίμπησε ελαφρά το κάτω χείλος του. Το τελευταίο εξάμηνο, ο μανιακός καταστροφέας, δεν είχε αφήσει σέλα για σέλα στα Επαναστατικά Ιπτάμενα. Και δεν άφηνε ποτέ κανένα ίχνος. Όμως τις άλλες φορές χτυπούσε σε απομονωμένα μέρη, όπου έβρισκε ξεμοναχιασμένο σε κανένα έρημο πάρκινγκ κανένα Επαναστατικό Ιπτάμενο. Αλλά τώρα; Κάτω από τη μύτη των πιο εξελιγμένων μέτρων βιομετρικής παρακολούθησης; Ε αυτό ξεπερνούσε κάθε φαντασία!
- Θα ξεκινήσω αμέσως την έρευνα, είπε αποφασιστικά. Έχουμε κάποια φωτογραφία από το συμβάν;
- Ναι, ναι, και είναι αρκετά καθαρές αλλά πραγματικά Επιθεωρητά δεν ξέρω αν μπορείτε να βγάλετε κάποιο συμπέρασμα...
Ο Επιθεωρητής έριξε μια φευγαλέα ματιά στις φωτογραφίες. Το θέαμα ήταν φρικιαστικό.
Η γνωστή τεχνική. Πρώτα επιφανειακό κάψιμο του δέρματος της σέλας σε διάφορα σημεία και μετά ξεκοίλιασμα του αφρολέξ με ένα αιχμηρό αντικείμενο, ενδεχομένως κάποιο κλειδί. Ο μανιακός τα είχε καταφέρει κι αυτή τη φορά.
-Και κάτι τελευταίο, νομίζω σημαντικό. Υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι το μικρό όνομα του μανιακού είναι "Αντώνης", είπε ο Μέγας Πολιτοφύλακας Μασλίγκας.
"Αυτό είναι δουλειά για τον ΡομποΒό", σκέφτηκε ο Επιθεωρητής, χαιρέτησε τον Πολιτοφύλακα και κατευθύνθηκε προς το ασανσέρ.
Στην είσοδο των Κεντρικών τον περίμενε ο Ρομποβό καθισμένος στη θέση του οδηγού.
-Έχω δουλειά για σένα φίλε μου, είπε ο Επιθεωρητής καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητο. Θέλω μέχρι να φτάσουμε στα ΚΤΕΛ να συνδεθείς με το Βιομετρικό και να μου βρεις όλους τους Αντώνηδες που πέρασαν από εκεί το τελευταίο 24ωρο.
-
Είναι ένα κομμάτι κέηκ, είπε ο ΡομποΒό και ο Επιθεωρητής δεν ήξερε αν περισσότερο τον ενόχλησε η έπαρσή του ή τα κακά ελληνικά του.
Καθώς έμπαιναν στον σταθμό των ΚΤΕΛ, ο ΡομποΒό άρχισε την αναφορά :
-Στις 17:47 κατεγράφη ο Πολίτης Αντώνης Λιόσης, στις 18:33 ο Πολίτης Αντώνης Παζαρνίτσας και στις 19:01 ο Πολίτης Αντώνης Μπάτζος.
-Δεν μπορώ να πω ότι βοηθάν πολύ αυτά, είπε ο Επιθεωρητής. Και οι τρεις κατεγράφησαν την ώρα της διαδήλωσης. Μπορείς να μου δώσεις περισσότερα στοιχεία;
Ο ΡομποΒό άρχισε να βγάζει διάφορους ψηφιακούς ήχους και να κουνάει δεξιά αριστερά τα μάτια του. "Ποζεριές", σκέφτηκε ο επιθεωρητής, καθώς ήξερε ότι αν συνδεθείς με τη βιομετρική βάση δεδομένων, τα στοιχεία έρχονται αστραπιαία.
-Αντώνης Λιόσης, ετών 47, χρυσοχόος, κατηγορήθηκε ότι προεπαναστατικά υπήρξε μέλος της Χρυσής Αυγής αλλά δεν αποδείχθηκε στο Λαϊκό Δικαστήριο.-Μμμμμμ, πολύ ενδιαφέρον... Παρακάτω;
-Αντώνης Παζαρνίτσας, ετών 71, συνταξιούχος αστυνομικός της Ασφάλειας.
-Μπα; Και πώς δεν διακτινίστηκε στο Ντουλάπι μετά την Επανάσταση;
-Του δόθηκε χάρη γιατί προσέφερε πολύτιμες πληροφορίες για την εξάρθρωση του Αντιδραστικού Αντάρτικου.
-Μάλιστααααααα... Και ο τρίτος;
-Αντώνης Μπάτζος, ετών 55, μηχανικός δικύκλων, χωρίς φάκελο.-Αυτός ακούγεται εντελώς άσχετος... Μμμμμμμ... Δύσκολα τα πράγματα γαμώτη μου... ΡομποΒό, πάμε σπίτι, πρέπει να σκεφτώ!
Η υπόθεση ήταν πραγματικά δύσκολη. Και τα χέρια του Επιθεωρητή ήταν δεμένα... Κανένα πραγματικό στοιχείο... Μόνο αυτή η ανεπιβεβαίωτη πληροφορία για το μικρό όνομα του μανιακού... Τι να το κάνεις όμως; Να ξεκινούσε έρευνες για κάποιον "Αντώνη" από σπίτι σε σπίτι, σαν το πριγκηπόπουλο της Σταχτοπούτας; Ούτε για πλάκα... Να οδηγήσει όλους αυτούς τους Αντώνηδες στην ανάκριση; Ούτε που να το σκεφτεί... Αρκούσε ένα ελάχιστο λαθάκι και η Τοπική Συνέλευση θα τον ανακαλούσε ώσπου να πεις κίμινο. Έπρεπε λοιπόν να είναι απόλυτα σίγουρος πριν κάνει οποιαδήποτε κίνηση... Σίγουρος; ... Χωρίς κανένα στοιχείο;... Ααααααα... Μπήκε στην κουζίνα, έβαλε ένα τζιν τόνικ και βυθίστηκε στις σκέψεις του.
Ο ΡομποΒό πήγαινε πάνω κάτω στο δωμάτιο ξεσκονίζοντας. Κάποια στιγμή με ύφος παγερά αδιάφορο, είπε:
"Λένε σε μέρη μακρινά πως όταν πιάνεις πάτο / η μέθοδος η κλασική, φέρνει λύση στο πιάτο."Δεν με χέζεις με τις εξυπνάδες σου; είπε ο Επιθεωρητής. Σχεδόν όμως ταυτόχρονα σκέφτηκε: "Ρε λες να έχει δίκιο ο μηχανοβλαμμένος; Μούμπλε μούμπλε... Οι κλασικές μέθοδοι ε;... Μούμπλε... Ε, γιατί όχι, έτσι κι αλλιώς είμαι πράγματι σε αδιέξοδο..."
Σηκώθηκε, πήγε στη βιβλιοθήκη και πήρε στα χέρια του την "Επιτομή Βασικών Εγκληματολογικών Αρχών", εκδόσεις Πατάκη. Είχε να το ανοίξει από το πρώτο έτος. Σαν φλασάκι μια σκέψη ξεπήδησε από τις σελίδες του βιβλίου και φευγαλέα θυμήθηκε τον ανεκπλήρωτο έρωτά του για την Αντιγόνη - άραγε ήταν ακόμη στο Σώμα; Κάτι όμως στο βλέμμα του πρέπει να πρόδωσε τις τρυφερές του σκέψεις και έκανε τον ΡομποΒό να βήξει με τρόπο για να τον επαναφέρει.
-Ας δούμε λοιπόν τι λέει αυτό το βιβλιαράκι..., είπε φωναχτά. Εγκληματολογική Αρχή 1η: Ο δολοφόνος γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος... Μπα, τέτοιο πράμα δεν έγινε... Την έκανε Λούης ο μόρτης... Σιγά μην επέστρεφε... Αρχή 2η: Ο δολοφόνος είναι ο μπάτλερ... Ούτε κι αυτό ταιριάζει... ΜΑ ΚΑΛΑ, ΤΙ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΝΩ; Είναι δυνατόν να ασχολούμαι με αυτά τα παιδαριώδη;
Συγχυσμένος όπως ήταν, πέταξε το βιβλίο με δύναμη πάνω στο τραπέζι. Το ποτήρι με το τζιν αναπήδησε και μερικές σταγόνες έπεσαν πάνω στις φωτογραφίες του κατεστραμμένου Ιπτάμενου. Ο Επιθεωρητής τις πήρε στα χέρια του για να τις σκουπίσει... Το βλέμμα του έπεσε άθελά του πάνω στην αποτροπιαστική ουλή της σέλας.
-Μα για στάσου... Ε όχι! Μα πώς δεν το είχα προσέξει; Αυτό είναι! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!
Φανερά ενθουσιασμένος, άνοιξε τον τηλεφωνικό κατάλογο.
-ΡομποΒό, γρήγορα το αυτοκίνητο, θέλω να πάμε σε αυτή τη διεύθυνση ΤΩΡΑ!
----------
Στην πόρτα εμφανίστηκε ένας μεσήλικας, λίγο μαυριδερός, με χαρακτηριστικά βρώμικα χέρια.
-Ο κύριος Μπάτζος; Ο κύριος Αντώνης Μπάτζος; είπε με σταθερή φωνή ο Επιθεωρητής.
-Ναι, τι θέλετε;
-Θα ήθελα να με ακολουθήσετε στο Τμήμα.
-Μα για ποιο λόγο; Μάλλον πρόκειται για κάποιο λάθος...
-Λάθος; Χε χε... Μήπως σου λέει κάτι το
"Τόνη Μπάτζιο";... Τελείωσαν τα ψέματα φίλε, συλλαμβάνεσαι!
Ο Αντώνης Μπάτζος χαμήλωσε το κεφάλι. Όλα ήταν πλέον χαμένα.
-Είχα ακούσει ότι είστε ιδιοφυία Επιθεωρητά, αλλά πείτε μου, πώς με βρήκατε;
-Είναι απλό Αντώνη Μπάτζο, είναι πολύ απλό. Ακολούθησα μία από τις παλιές καλές αρχές της επιστήμης μου:
Ο εγκληματίας υπογράφει πάντα τα εγκλήματά του!
Υ.Γ.
1. Το διήγημα αυτό ανήκει σε ένα νέο λογοτεχνικό είδος που φιλοδοξώ να ονομάσω semi fiction/semi documentary.
2. Συγνώμη Αντώνη, ελπίζω να μη θυμώσεις, όλοι ξέρουμε ότι είσαι γαμάτος μάστορας, αλλά βρε πασάκα μου, αυτήν τη συνήθεια να υπογράφεις τις σέλες με ιταλοποιημένο επίθετο, τι τη θέλεις?
3. Άμα πιάσω κανέναν να μου πειράζει τη σέλα, θα του κόψω τον κώλο φέτες ψιλές.
4. Τελικά ποιος λέτε να μου την έκανε τη ζημιά;;;
.
