Οι κούφιοι άνθρωποι

Είχα γράψει μια κάπως δακρύβρεχτη εισαγωγή.

"Καμία έκπληξη...", θα σκεφτήκατε.

Τώρα που την ξανακοίταξα, μου φάνηκε αναντίστοιχη.

Και την έσβησα...

Να με συμπαθάτε...

Τά' παμε 100 φορές, αμάν πια με το μελό...




Και περνάω στο προκείμενο.

Πριν είκοσι μέρες, σε ένα γαμάτο υπόγειο, συναντήθηκαν στη Θεσσαλονίκη δυο κιλά συλλογικής έμπνευσης, πέντε τόνοι δουλειάς, πολλά μίλια συντροφικότητας και κάμποσα μεγκαβάτ γέλιου.

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον αδερφοφιλοσύντροφο Κ.Γ., που μόλις έκλεισε τα 50 του χρόνια.







Σύλληψη, εκτέλεση: ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ - Υπόγειες Κινηματογραφικές Παραγωγές

Μουσική : Ωχρά Σπειροχαίτη

Μετάφραση : Αριστοτέλης Νικολαΐδης

Μισό λεπτάκι

(χεχεχε... κωλώσατε πουλάκια μου, εεεεεε???? Από εκεί που πάνω στο δεκαπενθήμερο με κράζατε για τις καθυστερήσεις στις δημοσιεύσεις, τώρα κάνετε μούγκα εεεεεε???? Ελπίζω μόνο αυτό να οφείλεται στο ότι σας συνεκίνησε η τελευταία δημοσίευσις και ουχί επειδή με στείλατε στον οξαποδώ... Ελπίζω λέμε...)





Λοιπόν, μόλις με πήρε ο μάστορας από το ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ, είναι έτοιμη η ανάρτηση, οπότε πάω να την πάρω, μη φύγετε, τα λέμε σε μερικές ώρες.



[σε μερικές ώρες, άνευ πλάκας]



.