... Είναι μάλλον ή προφανές ότι άμα ξεκινάς εκδοτικό εγχείρημα με τον τίτλο "kalokerisapilas", είσαι καταδικασμένος να εγκλωβιστείς στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία... Σαπίλα και απραξία, πατώσαμε λέμε, δυο χρόνια τίπουτις δεν κάναμε... Τρεις στις τρεις εξαγγελθείσες εκδόσεις πήγανε κουβά: Το περίφημο μελόδραμα "Άγρια Χαρά" το έφαγε η αυτολογοκρισία, τα δε ποιήματα της Σεράτιας και της Λόλα Όμπρε κάνανε πραξικόπημα και φτιάνουνε δικό τους εκδοτικό οίκο (που να πέσει ο οίκος να τις πλακώσει, τις κάργιες!)
Κι έτσι, έμεινε το kalokeri μόνο κι έρμο...
Να όμως που κάτι αχνοφέγγει στον ορίζοντα...
Μια σπίθα τόση δα, μια αμυδρή ελπίδα...
Και ναι! Είναι γεγονός!
Το kalokerisapilas
υπερήφανα ανακοινώνει
ότι πλέον βρίσκεται υπό έκδοση
(αλλά εντελώς ΥΠΟ έκδοση)
η ποιητική συλλογή
της ΜΙΡΑΝΤΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
με τίτλο ΧΩΡΙΣ
υπερήφανα ανακοινώνει
ότι πλέον βρίσκεται υπό έκδοση
(αλλά εντελώς ΥΠΟ έκδοση)
η ποιητική συλλογή
της ΜΙΡΑΝΤΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
με τίτλο ΧΩΡΙΣ
Και για να μη λέτε ότι σας μπαλαμουτιάζουμε εντελώς, πάρ'τε μια πρώτη γεύση από τα ποιήματα:
---
ΧΑΜΗΛΗ ΠΤΗΣΗ
Να επιστρέψουμε στις θέσεις μας.
Να προσδεθούμε.
Να προσγειωθούμε με ασφάλεια
Να φτάσουμε.
Να εγκατασταθούμε.
Κι αυτό εσύ
το λες ταξίδι.
---
ΜΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ
Λένε πως είναι δυο λογιών
οι καύλες
Μια του μυαλού
Μια του κορμιού
Μα εγώ νομίζω
Πως η καύλα είναι μία.
Μία και ομοούσιος.
Η καθ’ ολοκληρίαν.
---
ΧΑΪΚΟΥ
Όσο κι αν σε κοιτάζω
Ένα βλέπω
Το ίδιο πάντα
Πως είσαι όμορφος
Σα γιαπωνέζικο τραγούδι
Τώρα βέβαια
Tο τι λεν οι στίχοι
Είναι άλλο ζήτημα
---
ΜΙΚΡΑ
Ήρθα κοντά σου
χωρίς φόβο
Όπως δε φοβούνται τα ελάφια
Τη νύχτα, στο δάσος
*
Κάθε σου επιστροφή
Σα θερινό ηλιοστάσιο
Μετά η νύχτα
Όλο μεγαλώνει
*
Σε κρατάω με τα νύχια μου
Κι εσύ ματώνεις και γλιστράς
*
Τα ποιήματα
Πρέπει να ‘ναι μικρά
Για να χωρούν
Στις τσέπες.
---
(Άιντε, βοηθείστε και λιγουλάκι, κανα φραγκάκι, καμιά καλή κουβέντα... Βοηθείστε, μπας και έχετε να διαβάζετε τίποτα καινούριο στην παραλία... νισάφι πια με τον Κούντερα...)
